Παλαιότερα Άρθρα - ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΙΛΚΙΣ

Hot

Post Top Ad

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Παλαιότερα Άρθρα


Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος ισοπεδώνει τον σουλτάνο Ερντογάν

Ένα άρθρο καταπέλτης κατά της Τουρκίας και του Ερντογάν που θα ζήλευε και ο πιο πατριώτης Ελληνοκύπριος γράφτηκε από Τουρκοκύπριο δημοσιογράφο.

Ο λόγος για τον γνωστό δημοσιογράφο Σενέρ Λεβέντ, ιδιοκτήτη της τουρκοκυπριακής εφημερίδας «Αφρίκα» και αρθρογράφου στην εφημερίδα «Πολίτης».
Ο Λεβέντ εκφράζει θέσεις διαχρονικά που πολλές φορές κάνει τους «απορριπτικούς» Ελληνοκύπριους πολιτικούς να μοιάζουν μηδενικά μπροστά του.

Τίτλος του άρθρου: «Δολοφονείς τη μειονότητα στην Τουρκία και ζητάς ισότητα στην Κύπρο…» και στην συνέχεια πυροβολεί ασύστολα τον ισλαμοφασίστα Ερντογάν.   
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο καταπέλτης:
«Κρατάς μια χώρα υπό κατοχή για 41 χρόνια. Μετά από 41 χρόνια καλείς δημοσιογράφους και κάνεις δηλώσεις λέγοντας: «Δεν μπορεί να συνεχιστεί η διαίρεση στην Κύπρο. Εγώ επιθυμώ πιο πολύ τη λύση»! Και ο δημοσιογράφος που έχει συνηθίσει να σε κολακεύει πάρα πολύ να δημοσιεύει με τεράστια γράμματα πρωτοσέλιδα ότι: «Η Τουρκία υποστηρίζει λύση στην Κύπρο». Τι έκανες για τη λύση μέσα σε 41 χρόνια και τώρα ξεχείλισε η αγάπη σου για λύση; Μας φυλάκισες στο μαντρί για 29 χρόνια.


Έκλεισες εμάς στη μια πλευρά και τους Ελληνοκύπριους στην άλλην. Απαγόρευσες και στους δύο να περνούμε από το ένα μισό της πατρίδας μας στο άλλο. Μετέφερες πληθυσμό στο νησί, πληθυσμό πολύ περισσότερο από τον δικό μας. Περιέφραξες με τέλι τις τέσσερις μεριές του νησιού ονομάζοντάς τις στρατιωτική περιοχή. Παρέδωσες στα φίδια το Βαρώσι το οποίο κατέκτησες. Έφτιαξες περισσότερα τζαμιά παρά νοσοκομεία, σχολεία και δρόμους. Πες, τι άλλο έκανες μέσα σε 41 χρόνια;

 Πυροβόλησες τον Σολωμού πάνω στον ιστό της σημαίας, έλιωσες το κεφάλι του Ισαάκ, γρονθοκόπησες τις Ελληνοκύπριες γυναίκες πάνω στον λόφο στη Λουρουτζίνα;

Πρόσθεσες και εσύ τις κόκκινές σου γραμμές στην πράσινη γραμμή στο νησί. Είπες ότι, τα πήρα με αίμα και δεν τα δίνω στο τραπέζι. Εφηύρες τη «συνολική λύση». Και έθαψες σε αυτόν τον τάφο το Βαρώσι. Καυχήθηκες ότι «δεν έδωσα έστω και μια σπιθαμή εδάφους, δεν απέσυρα έστω και έναν στρατιώτη». Καταδίωξες όσους αντιτάχθηκαν σε όλα αυτά. Επιχείρησες να τους φιμώσεις. Παρακολούθησες τα τηλέφωνά τους. Τους έβαλες βόμβες. Τους πυροβόλησες. Τους έριξες στη φυλακή. Και τώρα έρχεσαι μπροστά μας και μας λες «εγώ θέλω τη λύση πιο πολύ απ’ όλους». 

Ποιος είσαι εσύ; Ένα κράτος που έκανε όνομα στον κόσμο η βαρβαρότητά του. Αφού ακόμα και στους δικούς σου ανθρώπους τάισες σκατά, στους δικούς μας θα ταΐσεις φαγητό; Η ιστορία είναι μόνο ιστορία εγκλημάτων. Δεν έμεινε συγγραφέας, ποιητής και δημοσιογράφος που δεν τον φυλάκισες. Οι επιδόσεις σου στα ανθρώπινα δικαιώματα είναι χειρότερες ακόμα και από τις φυλές της Αφρικής. Ακόμα σαστίζω για το πώς σου έδωσαν τον τίτλο της εγγυήτριας δύναμης στην πατρίδα μας. Μην ανησυχείς όμως. Ο Εγγλέζος δεν είναι κατώτερος από εσένα. Αλλά εκείνος κάνει τη δουλειά με λεπτότητα! Επιπλέον, δεν θεωρεί ότι οι διαμένοντες στο εξωτερικό είναι τόσο άνθρωποι όσο οι δικοί του πολίτες στη χώρα του. Εσύ ούτε αυτό δεν το έχεις. Ούτε τους δικούς σου πολίτες θεωρείς ανθρώπους.

Λες ότι «δεν πεθαίνουν οι πεσόντες, δεν μοιράζεται η πατρίδα». Οι Κούρδοι είναι αποσχιστές επειδή ζήτησαν αυτονομία. Και πρέπει να δολοφονούνται. Ούτε έγκυες γυναίκες άφησες ούτε παιδιά. Όλους τους δολοφόνησες. Μυρίζεις αίμα και θάνατο. Από τις οθόνες στάζει αίμα, αναδύονται πτώματα. Κοίτα πόσο υπάκουος είναι και ο ειρηνόφιλος Ελληνοκύπριος αδελφός μου! Κάνει ό,τι μπορεί να σε σέβεται. Μάλιστα κάνει τούμπες μπροστά σου για να συναντηθείς, να συνομιλήσεις μαζί του. Δεν βγαίνει κανείς από αυτούς να σε ρωτήσει το εξής: «Αφού η δική σου πατρίδα δεν μοιράζεται, η δική μου γιατί μοιράζεται; Εσύ δεν δίνεις καν αυτονομία σε είκοσι εκατομμύρια Κούρδους, αλλά απαιτείς εγώ να μοιραστώ τα πάντα με εκατό χιλιάδες Τουρκοκύπριους. Βομβαρδίζεις τους Κούρδους που σκάβουν χαντάκια, ενώ στην Κύπρο χαράσσεις σύνορα και βάζεις τον στρατό σου από πάνω. Ιδρύεις κράτος. Περιμένεις από εμένα να δώσω στη μειονότητα στην Κύπρο περισσότερα δικαιώματα από αυτά που εσύ θεωρείς πως είναι πολλά για τους Κούρδους στην Τουρκία!»

Να είσαι ευχαριστημένος που δεν σου τα λένε αυτά. Και εκτίμησε αυτήν την ευγένεια!
Εσύ είσαι ουσιαστικά το χειρότερο παράδειγμα για τη λύση του προβλήματος στην Κύπρο. Διότι υποστηρίζεις την καταπίεση των μειονοτήτων. Είσαι ρατσιστής. Κοίτα, είμαστε και εμείς μειονότητα στην Κύπρο. Το ένα τέταρτο του πληθυσμού. Εσύ είσαι αυτός που άναψε το πράσινο φως για να μην μας αναγνωριστούν ίσα δικαιώματα με την πλειονότητα. Εσύ είσαι που διατάζεις να συνθλιβούν οι μειονότητες. Εσύ είσαι που κάνεις Τούρκους με τη βία όσους δεν είναι Τούρκοι. Να είμαστε ευχαριστημένοι με το χάλι μας; Να θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς επειδή οι Ελληνοκύπριοι φανατικοί δεν μας έκαναν αυτά που εσύ έκανες εκεί και δεν μας ανάγκασαν να γίνουμε Έλληνες;

Αν θες να μας κάνεις ένα καλό μετά από 41 χρόνια, σήκω και φύγε από πάνω από το κεφάλι μας! Και μην ανησυχείς. Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας…»
Πηγή: http://www.tothemaonline.com/

 

Πλησιάζει η μητέρα των μαχών στη Συρία; Μέγας πανικός στην Άγκυρα!!!

Του Σάββα Καλεντερίδη
Αυτή εδώ η στήλη, τα χρόνια που διαρκεί η κρίση και ο πόλεμος στη Συρία, φρόντισε να κρατά ενήμερους τους φίλους και αναγνώστες της για τα τεκταινόμενα εκεί, η πορεία των οποίων πρόκειται να επηρεάσει σε στρατηγικό επίπεδο το μέλλον της Κύπρου και της Ελλάδας τον 21ο αιώνα.
Η εμπλοκή της Ρωσίας στον πόλεμο που διεξάγεται εναντίον του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (Ι.Κ.), που άρχισε τις 30 Σεπτεμβρίου 2015 με τους πρώτους βομβαρδισμούς στόχων από πλευράς ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών, έχει αλλάξει τις παραμέτρους της κρίσης, επιταχύνοντας τις εξελίξεις, που κατά τα φαινόμενα οδηγούν στο πέρας του πολέμου και στο άνοιγμα μιας καινούργιας σελίδας στην ιστορία της Συρίας.
Η επέμβαση της Ρωσίας, πέραν του ότι από μόνη της συνιστά μια κίνηση με πολλά και ιδιαίτερα νοήματα κυρίως σε σχέση με τις δυνατότητες συμβατικών και στρατηγικών όπλων που χρησιμοποιεί στον πόλεμο αυτό, οδήγησε στην εξάλειψη όλων των θυλάκων που δημιούργησε η Τουρκία στο έδαφος της Συρίας, εξοπλίζοντας εν ψυχρώ και εν γνώσει των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ, τμήματα της Αλ Κάιντα και άλλες ακραίες ισλαμιστικές ομάδες,με στόχο να έχει λόγο την επόμενη μέρα στη Συρία.
Όταν η ρωσική πολεμική αεροπορία, σφυροκοπώντας θέσεις ισλαμιστών τρομοκρατών που υποστηρίζονται από την Τουρκία, διευκόλυνε τον στρατό της Συρίας να ανακαταλάβει την περιοχή Μπαγίρ Μπουτζάκ, που κατοικείται από Τουρκομάνους, η Άγκυρα ένοιωσε να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Για να μπορέσει να παγώσει ή να εκτρέψει τον ρου των εξελίξεων και να εμπλέξει το ΝΑΤΟ στα ύπουλα σχέδιά της, στις 24 Νοεμβρίου 2015 κατέρριψε ένα ρωσικό μαχητικό τύπου Su-24, προκαλώντας την αντίδραση της Ρωσίας, η οποία αντί να προβεί σε αντίποινα, καταρρίπτοντας κι αυτή ένα τουρκικό αεροσκάφος, εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και ενίσχυσε τη στρατιωτική της παρουσία στη Συρία.
Την ίδια στιγμή, λαμβάνοντας αντίστοιχη αρμοδιότητα από την νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας, η Ρωσία, δια στόματος Πούτιν, διακύρηξε ότι σε περίπτωση που εισέλθουν τουρκικά μαχητικά στον εναέριο χώρο της Συρίας, θα «πέσουν» πάνω σε βλήματα των S-400, που έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή.
Το μεγάλο θύμα αυτής της υπόθεσης, είναι οι Τουρκομάνοι της Συρίας, τους οποίους η Τουρκία εξόπλισε και ενέπλεξε στα επεκτατικά της σχέδια, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να χάσουν τα σπίτια και τις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Είναι καλό και ιδιαίτερα διδακτικό την περίπτωση των Τουρκομάνων της Συρίας, που πίστεψαν στα μεγάλα λόγια και έγιναν όργανα της Άγκυρας, χάνοντας άλλοι τη ζωή και άλλοι τα σπίτια και το βιός τους, να την μελετήσουν οι μουσουλμάνοι της Ελληνικής Θράκης. Είναι διδακτικό παράδειγμα γι’ αυτούς και δεν πρέπει να γίνονται θύματα μερικών εκατοντάδων εγκάθετων, που αμοίβονται με μαύρα λεφτά από το προξενείο της Κομοτηνής, για να τους παρασύρουν σε δρόμους που μπορεί να τους οδηγήδσουν στην καταστροφή.
Επιστρέφοντας στη Συρία, την ώρα που διαβάζονται αυτές η γραμμές, η Άγκυρα νοιώθει να φεύγει για άλλη μια φορά το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Τη φορά αυτή οι επιτελείς της Άγκυρας είδαν το στρατό της Συρίας να καταλαβάνει και να ελέγχει τον οδικό άξονα που οδηγεί από το Χαλέπι στην συνοριακή πύλη Οντζούπιναρ της Τουρκίας, από τον οποίο άξονα η Τουρκία τροφοδοτούσε με εφόδια, όπλα, πυρομαχικά και ανθρώπινο δυναμικό τους ισλαμιστές τρομοκράτες που δρουν στο έδαφος της Συρίας.
Μετά από αυτήν την εξέλιξη, το επόμενο βήμα που αναμένεται να γίνει, είναι η κατάληψη των πόλεων Αζάζ και Τζαραμπλούς από το στρατό της Συρίας και από δυνάμεις των Κούρδων, για να κλείσει ο περίφημος διάδρομος των 98χλμ, για τον οποίο η Τουρκία είπε ότι είναι «κόκκινη γραμμή» και να ενωθούν τα καντόνια Κομπάνι-Αφρίν, φέρνοντας τους Κούρδους ένα βήμα από τη Μεσόγειο.
Και επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να εισβάλει με στρατό στο διάδρομο αυτό, για να αποτρέψει την συνένωση των κουρδικών καντονιών, εμείς να θυμίσουμε ότι όταν μπεις σε έναν βάλτο, όσο κινείσαι, άλλο τόσο χώνεσαι πιο βαθιά και πολύ δύσκολα ξεκολλάς και βγαίνεις απ’ αυτόν!
Ανλαντίν μι Αχμέτ;
Δημοσιεύεται στην εφημερίδα δημοκρατία

 

 

Πληθυσμός, προσφυγικό και δημογραφική ανισορροπία στην Τουρκία, ανάλυση του Χρήστου Μηνάγια

Πηγή:http://apostolospapaparisis.blogspot.gr/2016/02/blog-post_1.html?spref=fb

 

 Ο Λόγος που καταρρέει η Ευρωζώνη

1. Για να σας κατατοπίσω σε γενικό επίπεδο θα πω μία λέξη: Φ ο ύ σ κ α.
2. Για να σας κατατοπίσω γενικά με 2 λέξεις θα πω την φράση: Υ π ε ρ σ υ σ σ ώ ρ ε υ σ η  Κ ε φ α λ α ί ο υ
3. Για να σας κατατοπίσω πάλι γενικά με λίγες λέξεις θα πω την εξής πρόταση: "Ο όγκος του χρέους της Ευρωζώνης ξεπερνά σε αριθμό την ποσότητα του νομίσματος του ευρώ που κυκλοφορεί στην αγορά"
Πως γίνεται αυτό; Πολύ απλά, έτσι σχεδιάστηκε.
Φανταστείτε ότι παίζετε το παιχνίδι της επιτραπέζιας Μonpoly 4 παίκτες και υπάρχει ένας διαιτητής στο παιχνίδι. Αυτός ο διαιτητής δίνει στον καθένα σας $100 για να παίξετε στην εικονική αγορά της Monopoly. Πάρτε την αγορά της Monopoly ως σύμβολο, δηλαδή ως κάτι που συμβολίζει την πραγματική αγορά που ζούμε. Πάρτε και τον διαιτητή ως σύμβολο του πραγματικού τραπεζίτη που καθορίζει τον τρόπο ζωής μας. Λοιπόν, ο διαιτητής δίνει $100 στον καθένα από τους 4 παίκτες με τον εξής όρο. Να τα επιστρέψουν πίσω μετά από μια συγκεκριμένη περίοδο με επιπλέον τόκο 5%. Δηλαδή κάθε παίκτης οφείλει να επιστρέψει $105 πίσω. Έλα όμως που στην αγορά της Mopoly κυκλοφορούν συνολικά μόνο $400 και οι παίκτες καλούνται στο σύνολο τους να επιστρέψουν πίσω $420; Από που θα βρεθούν τα επιπλέον; Συνοπτικά με αυτό τον τρόπο λειτουργεί σήμερα η Ευρωζώνη
Εξωτερικό/Δημόσιο χρέος + Εσωτερικό/Ιδιωτικό χρέος > Χρήμα (πιστωτικής + φυσικής μορφής) που κυκλοφορεί στην αγορά.
Πιο άπλα; => Συνολικό χρέος > Σύνολο χρημάτων
Το ευρώ είναι ένα χρεόγραφο. Το μονοπώλιο του τυπώματος το έχει η ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) η οποία είναι ιδιωτική εταιρεία που απαγορεύει στα κράτη να αυτοχρηματοδοτηθούν. Η ΕΚΤ τυπώνει το νόμισμα και το πουλά στις Κεντρικές Τράπεζες των χωρών που βρίσκονται στην ευρωζώνη. Στην συνέχεια οι Κεντρικές Τράπεζες το πουλούν στις εμπορικές τράπεζες και οι εμπορικές τράπεζες το πουλούν στους ιδιώτες/πολίτες ( σε μορφή έντοκου δανείου + επιτοκίου), δηλαδή εμάς. Ως συνέπεια αυτού του μηχανισμού – κατ΄ ακρίβεια νομισματικής πολιτικής το συνολικό χρέος (εξωτερικό/δημόσιο + εσωτερικό/ιδιωτικό) είναι μεγαλύτερο της ποσότητας του χρήματος (φυσικού/ρευστού + πιστωτικού/ηλεκτρονικού) που κυκλοφορεί στην αγορά. Λόγου χάρη εάν κυκλοφορούν 10 τρις ευρώ στην αγορά, το χρέος είναι 25 τρις ευρώ. Βάσει της μαθηματικής λογικής, εάν μαζέψουμε όλα τα χαρτονομίσματα του ευρώ μαζί με την ηλεκτρονική μορφή του και τα δώσουμε για εξόφληση δημόσιου χρέους και ιδιωτικών χρεών, αυτά δεν αρκούν. Για να κάνω όμως το δικηγόρο του διαβόλου, θα μπορούσε να πει ένας υπέρμαχος του ευρώ ότι οι δόσεις εξόφλησης που πάνε στα χρέη, δηλαδή στους τραπεζίτες, οι τραπεζίτες τα ξοδεύουν πίσω στην πραγματική αγορά και έτσι δημιουργείται ένας κύκλος, μία κυκλοφορία που επιτρέπει την απόσβεση του χρέους μιας και το το χρήμα που πληρώνει για εξόφληση το κράτος και ο ιδιώτης επιστρέφει πίσω μέσα από αλυσιδωτές συναλλαγές. Αυτό όμως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα διότι οι κερδοσκόποι/τοκογλύφοι/δανειστές τα κέρδη που παίρνουν δεν τα ξοδεύουν πίσω ως κανονικές συναλλαγές κυρίως, αλλά τα ξαναδανείζουν με αποτέλεσμα να εκτινάσσεται το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος από την μιά και από την άλλη να εξατμίζεται το πιστωτικό και φυσικό χρήμα από την πραγματική αγορά. Είναι σαν να έχεις μία πίτα που ενώ όλο μικραίνει, ταυτόχρονα καλείσαι με την συνεχώς συρρικνώμενη πίτα σου να ταΐσεις περισσότερα σκυλιά. Κάθε ευρώ που έχουμε στο τσεπάκι μας, το χρωστάμε πίσω με τόκο.
Να προσθέσω ότι το ευρώ τυπώνεται για κερδοσκοπία και όχι ως αντίκρυσμα στην δυναμική της οικονομίας. Δηλαδή δεν τυπώνεται ως αντίκρισμα ως προς την παραγωγική δομή - αγαθά (προϊόντα και υπηρεσίες).
Με λίγα λόγια το χρέος είναι φύσει αδύνατον να αποπληρωθεί.
Γιατί το κάνουν αυτό; Είναι πάρα πολύ απλό. Όταν πλέον δεν θα υπάρχουν - δεν θα έχεις άλλα χρήματα θα σου πάρουν το σπίτι και το χωράφι για να .....ξεχρεώσεις αυτά που αυτοί σχεδίασαν να χρωστάς.
Αναλογιστείτε τώρα, ποιοι σχεδίασαν την ΟΝΕ, κατέχουν την ΕΚΤ και τυπώνουν το ευρώ, για να βρείτε τους πραγματικούς τοκογλύφους και δυνάστες της χώρας μας και πράξτε αυτό που το καθήκον και η συνείδηση του Έλληνα αξκού επιτάσσει.
Σ.Π. Καρυπίδης
Επίλαρχος (ΑΤΘ) ε.α.

 

Θεοδόσης Τάσιος: Η καλή Παιδεία είναι θέμα εθνικής επιβίωσης

«Ουσιαστικά είμαστε μαστροποί των παιδιών μας, διότι δανειστήκαμε αφειδώς για να περάσουμε καλά, αλλά τα δανεικά θα τα πληρώσουν οι επόμενες γενιές. Προτάξαμε μια ηθική προτεραιότητα που συγκεφαλαιωνόταν στο “εγώ, εδώ και τώρα”, ενώ η λυδία λίθος του ηθικού ενεργήματος είναι το “εσύ, αλλού και ύστερα”. Το στένεμα της αντίληψής μας για το πώς πρέπει να λειτουργεί η κοινωνία μας, συνιστά την αποτυχία μας» συνοψίζει χαρακτηριστικά ο Θεοδόσης Τάσιος.
Ο λόγος του πανεπιστημιακού ήταν πάντα καίριος στα χρόνια της μεταπολίτευσης - τόσο από τα έδρανα του ΕΜΠ όσο και από άλλα εσωτερικά και διεθνή φόρα. Εχει δημοσιεύσει 430 επιστημονικές εργασίες και συγγράψει 49 βιβλία σε διάφορες γλώσσες και είναι επίτιμος διδάκτωρ έξι πανεπιστημίων. Μετά άλλον έναν δύσκολο για την Ελλάδα χρόνο, στην κουβέντα μας ανέδειξε την πίκρα του για την πορεία της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και τη δική του δύναμη να κοιτάζει μπροστά, συμπυκνώνοντας τη σοφία της ηλικίας και της ευρύτατης -σπάνιας-παιδείας. «Νιώθω την ίδια ταπείνωση, που ένιωθα κατά τη δικτατορία.
Εχω δώσει περί τις χίλιες διαλέξεις, στην προσπάθειά μου να συμβάλω στη βελτίωση της γνωσιακής και της ηθικοπολιτικής αυτοσυνειδησίας. Τα ίδια υποστήριζα και λίγο μετά την πτώση της Χούντας, όταν αρχίσαμε να ξεχνάμε τα ιδεώδη μας, όμως φτάσαμε σήμερα και τίποτε δεν έχει αλλάξει. Κατά έναν τρόπο απέτυχα», ήταν τα πρώτα του λόγια στο εντευκτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου συναντηθήκαμε.
«Ωστόσο...» λέει, και αφήνει μετέωρο τον λόγο του με μια μικρή παύση. «Ωστόσο, είμαι αγωνιστικά απαισιόδοξος. Επ’ αγαθώ η διάψευση της απαισιοδοξίας» προσθέτει χαμογελώντας.
Ο παράγων άνθρωπος
«Πολλοί πολιτικοί και επιστήμονες φαντάζονται ότι οι κοινωνίες είναι κουρδισμένα κουτιά, απουσία του ανθρώπου. Δεν πιστεύω ότι είναι έτσι. Ο Ινδός οικονομολόγος Αμάρτια Σεν πήρε το 1998 το Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών για τη θεωρία της κοινωνικής επιλογής, ουσιαστικά επειδή υπέδειξε ότι η πολιτική είναι ηθική. Ο Αριστοτέλης έλεγε πως ό,τι κάνεις για τον άλλον, το κάνεις για σένα, για να εισπράττεις χαρά. Για να ενεργήσουμε με σοβαρότητα και προς όφελος όλων, δεν χρειάζεται να ζούμε επαίνους μετά θάνατον. Το κέρδος μας ως πολίτες πρέπει να το εισπράττουμε τώρα, σαν μια μπροστάντζα της χαράς που προσφέρουμε στον άλλο. Βέβαια, ο Μπέρτραντ Ράσελ είχε κατηγορήσει τον Αριστοτέλη για εγωισμό. Φαίνεται ότι και οι μεγαλοφυΐες δεν εμποδίζονται να λένε πότε-πότε και καμιά σαχλαμάρα, γιατί είναι δεσμευμένοι από τα δεσμά υψηλών θεωριών» παρατηρεί. «Αλλο αν ο Ράσελ -Βρετανός, φιλόσοφος και ειρηνιστής με Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1950- έχει αφήσει εμβληματική κληρονομιά εναντίον κάθε είδους φανατισμού, τη φράση του: “Δεν θα πέθαινα ποτέ για τις ιδέες μου, γιατί μπορεί να έκανα λάθος”» συμπληρώνει.
– Τι είναι, λοιπόν, η ηθικοπολιτική αυτοσυνειδησία;
– Η αντίληψη του πρακτέου κατά τέτοιον τρόπο ώστε να βελτιστοποιηθούν όλες οι ανάγκες του λαού για την παρούσα και κυρίως για τις επόμενες γενιές. Σε αυτόν τον στόχο, το ελληνικό κράτος και η κοινωνία απέτυχαν, και δη τις τελευταίες δεκαετίες. Τα δείγματα ότι η κοινωνία δεν πάει καλά δεν ήταν άγνωστα. Επί χρόνια όλες οι συντεχνίες κατάφερναν να παίρνουν αυξήσεις έτσι ώστε να φτάσουμε να έχουμε απολαβές 30% υψηλότερες από την Ισπανία, παρότι τα οικονομικά της χώρας χειροτέρευαν. Οι πολιτικοί έκαναν αυτό που ήθελε ο λαός, με απόλυτη ακρίβεια. Από κάτω ήταν η πίεση. Δείτε, για παράδειγμα, την κατάληξη της πρότασης Γιαννίτση για μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα. Ο Γιαννίτσης πρότεινε «στερήσεις εδώ και τώρα για χάρη του εκεί και ύστερα». Απέτυχε, διότι ξεσηκώθηκε ο λαός που δεν μπορούσε να διανοηθεί μια τέτοια στάση.
– Είναι θέμα παιδείας μας; Μήπως την κύρια ευθύνη την έχουν οι πολιτικοί;
– Η λύση δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη. Ας θυμηθούμε τι θα πει «πολιτική λύση». Μια τέτοια λύση εκφράζει αξιακές προτεραιότητες. Π.χ. θυσιάζουμε την αύξηση των συντάξεων για χάρη της βελτίωσης του οδικού δικτύου. Καμιά επιστήμη δεν μπορεί να λάβει τέτοιες αποφάσεις. Η επιστήμη οφείλει να περιγράφει λεπτομερώς το κόστος και τις συνέπειες μιας τέτοιας προτίμησης. Από την πλευρά του, πολιτικός που «αναγγέλλει» την απόφασή του, χωρίς πλήρη περιγραφή των συνεπειών της είναι απατεών (αθελήτως βέβαια...).
Αυξήσεις στους δασκάλους και συνεχής αξιολόγηση
«Αρχίζει να ακούεται έντονα ο “ξύλινος λόγος” μόλις διαβάσεις τις πρώτες σελίδες των σχολικών βιβλίων της Αγωγής» λέει, τονίζοντας μία πρότασή του η οποία συχνά επανήλθε κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας:
«Μας χρειάζεται ένα δεκαπενταετές πλάνο ηθοπαιδείας. Η ηθοπαιδεία είναι η μύηση στο γλυκό κρασί της φιλότητας. Δεν είναι κατάλογος φρονηματισμού, ούτε μετακένωση γνώσεων, όπως επιχειρεί το σημερινό σχολείο. Αγωγή σημαίνει μαθητεία, μύηση, συμμετοχή, παράδειγμα, βίωμα. Αυτά είναι ανεπαρκή στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα και για να μπορέσουν να περάσουν από τη μία γενιά στην άλλη και να αποκτήσουν στέρεες βάσεις στην κοινωνία, χρειάζονται μία δεκαπενταετία παλλαϊκής προσπάθειας». Ο κ. Τάσιος προσθέτει: «Είναι μάλλον προφανές ότι χρειαζόμαστε όξυνση του ηθικού ενεργήματος για να δημιουργήσουμε καλύτερους πολίτες. Μία αίσθηση πειστικού καθήκοντος. Αλλιώτικα, δεν δομείται κοινωνία. Θα υποφέρουμε, αλλά με το παράδειγμά μας θα μειώσουμε τις δυσμενείς συνέπειες της αθλιότητας που άλλοι προκάλεσαν, και αυτό, ανακουφίζοντας την επόμενη γενιά, θα μας δώσει χαρά και ικανοποίηση. Είναι ζήτημα αξιακών, δηλαδή πολιτικών προτεραιοτήτων για τη χώρα». Εστιάζει στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση: «στα Νηπιαγωγεία διαμορφώνονται οι άνθρωποι με το πολιτικό ήθος» λέει. Του επισημαίνω ότι για να γίνουν ουσιαστικές και με θεμέλια αλλαγές στην εκπαίδευση, χρειάζονται εκτός από την πολιτική στρατηγική, και εκπαιδευτικοί που να μπορέσουν να την κάνουν πράξη. Και αυτό ίσως δεν απαιτεί μόνο επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, αλλά και αλλαγή της κουλτούρας τους.
«Είναι πράγματι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις σήμερα τους 120.000 (όσοι δηλαδή υπηρετούν στα σχολεία) πολύ καλούς δασκάλους – δημόσιους λειτουργούς, που χρειαζόμαστε. Φοβούμαι ότι κάμποσοι απ’ αυτούς είναι ίσως βαλτωμένοι στην ήσσονα προσπάθεια, όπως και κάμποσοι από εμάς. Ωστόσο, η δουλειά τους έχει αμεσότερη συνέπεια για το μέλλον της χώρας μας. Αρα, και τους μισθούς τους οφείλουμε να αυξήσουμε και τις διαδικασίες πρόσληψης και συνεχούς αξιολόγησής τους να ουσιαστικοποιήσουμε. Οπως φαίνεται ότι έγινε στην Κύπρο πριν από λίγες δεκαετίες με λαμπρά αποτελέσματα στη στάθμη μόρφωσης σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Είναι δυσανάλογα μεγάλες οι επιπτώσεις για το μέλλον των πολιτών. Ολα τα σημερινά προβλήματα της παιδείας πάντως, είναι καθρέφτισμα των προβλημάτων του λαού».
Είναι όνειδος να θέλουμε να διοικούν το πανεπιστήμιο παιδιά λυκείου
– Πώς βλέπετε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη σύμπλευση των Ανεξάρτητων Ελλήνων για δεύτερη φορά;
– Δεν άκουσα έναν συγκροτημένο πολιτικό λόγο, με το υπόβαθρο του Ορθού Λόγου της Κοινωνικής Αριστεράς που δεν αλληθωρίζει με ολοκληρωτισμούς. Αντ’ αυτού, ακούγοντας τις αντιφατικές φλυαρίες ορισμένων -λίγων, ευτυχώς- υπουργών, αγωνιούσα μήπως μας φέρουν πίσω στην ευδαίμονα Βενεζουέλα. Ωστόσο, αποδεικνύεται τώρα εντονότερα το ευρύτερο έλλειμμα πολιτικής αυτοσυνειδησίας μας, για το οποίο μιλούσα τον περασμένο Γενάρη στο περιοδικό Economist.
– Γιατί πιστεύετε ότι τα εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής διατηρήθηκαν σε τέτοια επίπεδα;
– Eχω αναφερθεί στο παρελθόν στο έλλειμμα δημοκρατικότητας ενός μικρού τμήματος του λαού μας, καθώς και στην πολιτική αφέλεια της πίστης σε ολοκληρωτικές δήθεν λύσεις, τρομάρα μας. Δεν ντρέπομαι λοιπόν να παραδεχθώ ότι δεν εκπλήσσομαι από τη σταθερότητα των ποσοστών των οπαδών του ολοκληρωτισμού.
– Ο πρώην υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς ήταν συνάδελφός σας στο ΕΜΠ. Ξεκίνησε τη θητεία του με περγαμηνές αλλά γρήγορα απογοήτευσε πολλούς με τις επιλογές του.
– Ο Αριστείδης Μπαλτάς είναι προικισμένος επιστήμων και πολύ καλός δάσκαλος. Πρωτοστάτησα ως εισηγητής στη βράβευσή του με το βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας Ξανθόπουλου – Πνευματικού. Oμως, πρόσφατα σχημάτισα την εντύπωση ότι ενδέχεται να υπόκειται στα δεσμά ορισμένων ιδεοληψιών. Για παράδειγμα, η πρόταση για κατάργηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Αν θέλεις να αποκαταστήσεις τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια, οφείλεις να έχεις το θάρρος να παραδεχθείς ότι η εκλογική διαδικασία με τις κάλπες έχει προβλήματα, έχει στοιχεία αντιδημοκρατικότητας. Oλοι γνωρίζουμε τα περιστατικά βίας από μειοψηφίες φοιτητών κατά τη διάρκεια εκλογών με κάλπη. Το τελευταίο που θα φανταζόμουν είναι να χαρακτηρίζεται η ηλεκτρονική ψηφοφορία αντιδημοκρατική στα ελληνικά ΑΕΙ!

– Θεωρείτε επικοινωνιακό του λάθος να χαρακτηρίσει ρετσινιά την αριστεία;
– Το λάθος είναι κατ’ αρχήν φιλοσοφικό. Oταν κάποιος θέλει να χτυπήσει τον ελιτισμό, δεν το κάνει επειδή υπάρχουν παιδιά με μυαλό που θέλουν να φοιτήσουν σε ένα καλύτερο σχολείο. Το κάνει επειδή επιδιώκει να περιορίσει την κοινωνική αδικία ενώπιον της παιδείας. Θα έπρεπε, λοιπόν, να στρέψει τις ενέργειές του εκεί που γεννιέται η αδικία, στο μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο των γονέων, δηλαδή. Ο Κένεντι υποκαθιστούσε τη μορφωτική υστέρηση των γονέων με μία πολιτική παρέμβαση μορφωτικού χαρακτήρα στη ρίζα, μέσα στα σπίτια των φτωχών. Τις ίδιες παρεμβάσεις στις γειτονιές έκαναν και οι Γάλλοι σοσιαλιστές. Αντί να κάνει κάτι ανάλογο, η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να εκδικηθεί τα παιδιά που έχουν μυαλό και δεν τα αφήνει να φοιτήσουν, μέσω εξετάσεων, στα Πρότυπα σχολεία για να αναπτύξουν τις ικανότητές τους, όπως δικαιούνται ως πολίτες. Αυτό είναι αυτοκτονικό για τον λαό που περιμένει να φάει ψωμί απ’ τα καλά μυαλά του και απαράδεκτο για τα παιδιά.
Τα Συμβούλια Ιδρυμάτων
– Πώς κρίνετε την κατάργηση των Συμβουλίων στα ΑΕΙ, όπου μετείχαν Ελληνες πανεπιστημιακοί που διαπρέπουν στο εξωτερικό;
– Είναι όνειδος να θέλουμε να διοικούν το πανεπιστήμιο τα παιδιά του Λυκείου που μόλις εισήλθαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και όχι εκείνα τα παιδιά που βγήκαν από τα ελληνικά πανεπιστήμια και τώρα διαπρέπουν. Εξάλλου, ο εναγκαλισμός κάμποσων πρυτάνεων με τα θλιβερά, ενδοσχολικά παραρτήματα των κομμάτων, πώς αλλιώς θα παταχθεί; Αφήστε λοιπόν τον θεσμό των Συμβουλίων να δοκιμασθεί, και τότε τον ξανακρίνουμε. Εμπειρικά όμως και όχι με ιδεολογικά κριτήρια.
«Οι επιλογές αυτές μπορεί να οφείλονται στο ότι εμείς πιστεύουμε πως είμαστε καλύτεροι από τους δυτικούς που εφαρμόζουν τέτοια συστήματα, και άρα δεν τα χρειαζόμαστε. Αλλωστε, είμαστε απόγονοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού» παρατηρώ.

«Ας τα αφήσουν αυτά τα ελληναράδικα. Μπορεί να ήταν απαραίτητα για την τόνωση της εθνικής μας ταυτότητας το 1800, αλλά τώρα; Εκμεταλλευόμαστε ένα κλέος στο οποίο δεν συνεργήσαμε. Γιατί; Και αυτή η στάση είναι θέμα παιδείας, κουλτούρας» λέει και αφού κοντοστέκεται λίγο, τονίζει: «Ισως στο παρελθόν, το επαρκές κίνητρο για να αποκτήσει ένας νέος καλύτερη παιδεία από τους γονείς του ήταν να ξεπεράσει την άθλια κοινωνική διαστρωμάτωση. Τώρα πλέον, μετά την πολλαπλή κρίση που έχει βιώσει η χώρα, είναι και θέμα εθνικής επιβίωσης. Αλλωστε, η παιδεία είναι εισπνοή παρελθόντος και εκπνοή μέλλοντος».
Η συνάντηση
Συναντηθήκαμε προ καιρού, μεσημέρι καθημερινής, στο εντευκτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο κτίριο «Κωστής Παλαμάς» επί της οδού Ακαδημίας. Δεν ήταν δύσκολο να επιλέξει χώρο, καθώς όπως μου είπε «κινείται στο κέντρο». Πριν καθήσουμε, περπατώντας παρατηρήσαμε προσωπογραφίες πρυτάνεων και πανεπιστημιακών του ΕΚΠΑ, καθώς και τα υπόλοιπα έργα που εκτίθενται στο διώροφο κτίριο. Επιλέξαμε φιλέτο σολομού και σαλάτα και το γεύμα έκλεισε με γαλλικό καφέ για τον κ. Τάσιο, μια μπίρα χωρίς αλκοόλ για μένα. Ο λογαριασμός ήταν 23 ευρώ.
Oι σταθμοί του
1930
Γεννιέται στην Καστοριά.
1948-1954
Σπουδές Πολιτικού Μηχανικού στο ΕΜΠ και στο Παρίσι.
1955-1965
Μελετητής Γεφυροποιίας και έργων Εδαφομηχανικής.
1964-1997
Καθηγητής ΕΜΠ, πρόεδρος διεθνών επιστημονικών οργανισμών, σύμβουλος στον ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
1966
Γάμος με τη Ρέα Ιωαννίδου.
1985
Επίτιμος καθηγητής πανεπιστημίου Νανγκίν (Κίνα).
1986
Μετάλλιο της πόλης των Παρισίων.
2004
Επίτιμος πρόεδρος Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας.
2004
Εκλογή στην Ακαδημία Επιστημών του Τορίνο.
2013
International Award of Merit in Structural Engineering.

Πηγή : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ







Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*




Η σύγκρουση των γεωπολιτικών συμφερόντων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και η αντικειμενική αδυναμία της διεθνούς κοινότητας να παρέμβει όταν το αυταρχικό καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσσαντ κατέπνιγε με την βία την άνοιξη 2011 τις πρώτες κατ’ αρχήν ειρηνικές διαδηλώσεις της συριακής αντιπολιτεύσεως, επέτρεψε με την συναίνεση των ΗΠΑ την ενεργή εμπλοκή τρίτων χωρών όπως της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ (για δικούς της λόγους η κάθε χώρα) στο πλευρό της συριακής αντιπολίτευσης αλλά και του Ιράν και της Ρωσίας στο πλευρό του συριακού καθεστώτος.


Η ανεξέλεγκτη στρατικοποίηση της αντιπολιτεύσεως με την ταυτόχρονη κλιμακούμενη αδιαλλαξία και σκλήρυνση της στάσης της συριακής κυβέρνησης κλιμάκωσε την βία και ελαχιστοποίησε τα περιθώρια πολιτικού διακανονισμού. Το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε διέψευσε όλους εκείνους που πίστευαν ότι σε ένα εμφύλιο πόλεμο έχουμε λύση όταν... κερδίζει ο ένας από τους δύο και προκάλεσε μία φρικτή αιματοχυσία με 200 χιλιάδες και πλέον νεκρούς και μία τεράστια ανθρωπιστική κρίση με 7 εκατομμύρια εσωτερικά εκτοπισθέντες και άλλα 4 εκατομμύρια πρόσφυγες σε άλλες χώρες.
Το γεγονός ότι η συριακή αντιπολίτευση δεν αποτέλεσε μία «συνεκτική οντότητα» με όργανα και δομές, αποτελούμενη από ετερογενείς οργανώσεις σε συνδυασμό με την κυρίαρχη εμφάνιση του ΙSIS στα ανατολικά της χώρας, περιέπλεξαν περισσότερο την κατάσταση και δημιούργησαν ένα περιβάλλον όπου «όλοι είναι εναντίον όλων» ενώ συντελέστηκε και περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση αυτής. Λόγω αυτής της καταστάσεως οι ΗΠΑ πριν από λίγες εβδομάδες διέκοψαν το πρόγραμμα της οικονομικής και στρατιωτικής της ενίσχυσης καθόσον ήταν αδύνατον να διαχωρισθούν τα ακραία ισλαμιστικά από τα μετριοπαθή και φιλοδυτικά στοιχεία ενώ κρίθηκε αμφίβολη και η στρατιωτική τους αποτελεσματικότητα. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα ομάδες μαχητών που υποστηρίζονταν από τις ΗΠΑ, Τουρκία και Σαουδική Αραβία (αν και η τελευταία εμφανώς υποστήριξε σαλαφιστικά στοιχεία) προσχώρησαν οργανωμένα στις ακραίες Jabhat al-Nusra η οποία συνδέεται με την Al-Qaeda και Ahar al-Sham.
Οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές εναντίον του ISIS, οι οποίες ξεκίνησαν μετά από συστηματική αλλά και τονίζεται όχι ….και «τόσο μυστική» προετοιμασία την 30 Σεπτεμβρίου, (εκτελούνται κυρίως από 35 σύγχρονα μαχητικά Α/Φ από την αεροπορική βάση της Λατάκειας), δημιουργούν αναμφίβολα νέα δεδομένα στην συριακή κρίση και στην «αιματοβαμμένη γεωστρατηγική σκακιέρα» της Μέσης Ανατολής, αλλά είναι επιεικώς υπερβολικό να υποστηρίζεται από διάφορους κύκλους ότι αυτές θα είναι και ο παράγοντας που θα τερματίσει τον 4ετη εμφύλιο πόλεμο και επιπροσθέτως θα εκδιώξει τον ISIS από τα συριακά εδάφη (Διευκρινίζεται σε αυτό το σημείο ότι στο παρόν άρθρο δεν αναλύονται οι λόγοι για τους οποίους η Ρωσία ανέλαβε μία υψηλού ρίσκου στρατιωτική επιχείρηση ούτε αυτή αξιολογείται στρατιωτικά).
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι ρωσικοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί άρχισαν λίγες ώρες μετά την συνάντηση των Προέδρων Ομπάμα και Πούτιν στο περιθώριο των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη και τις μάλλον χλιαρές αντιδράσεις των ΗΠΑ, ΗΒ και Γαλλίας μέχρι και την «εκκωφαντική σιωπή» των λοιπών συμμάχων δυτικών κρατών, εκτιμάται ότι η όλη ρωσική επιχείρηση πραγματοποιείται με την ανοχή ή ακόμα και την κεκαλυμμένη συγκατάθεση της Δύσης. Άλλωστε από την στιγμή που «οι δυτικοί» βομβαρδίζουν το ISIS στη Συρία πως θα …θα μπορούσαν να εναντιωθούν στο να κάνει και η Ρωσία το ίδιο. Να υπενθυμίσουμε ότι οι ΗΠΑ είχαν «καλωσορίσει» την απόφαση του Πούτιν να συμμετάσχει στην μάχη εναντίον του ISIS λίγες ημέρες πριν αρχίσουν οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές άσχετα αν αυτές τώρα ενισχύουν έμμεσα το συριακ καθεστώς το οποίο ελέγχει σήμερα μόνο το 22-25% της συνολικής επικρατείας προσβάλοντας ακόμα και θέσεις ανταρτών που μάχονται εναντίον του.
H σημαντική όμως εξέλιξη, παράλληλα με την ρωσική στρατιωτική επέμβαση, είναι ότι έχει ξεκινήσει τις τελευταίες δύο εβδομάδες μία συστηματική, εντατική και πλέον συνδυασμένη διπλωματική προσπάθεια από τους δύο βασικούς γεωπολιτικούς «παίκτες» με εμφανή την αλλαγή των αρχικά αδιάλλακτων βασικών τους προσεγγίσεων στο συριακό πρόβλημα, προκειμένου να «βρεθεί κοινό έδαφος που θα επιτρέψει τουλάχιστον στην αρχή μία πολιτική συνεννόηση και να φθάσουν σε δεύτερο στάδιο σε πολιτικό διακανονισμό.
Οι ΗΠΑ μετά από το οδυνηρό μάθημα του Ιράκ άλλα και της Λιβύης φαίνεται ότι έχουν αναθεωρήσει την αρχική τους θέση για την ανατροπή και ολοκληρωτική αντικατάσταση (άραγε από…τι;) του καθεστώτος Άσσαντ και έχουν αρχίσει να ομιλούν για μία«μεταβατική κατάσταση» όπου στο τέλος δεν θα υπάρχει Άσσαντ ενώ μέχρι τώρα προαπαιτούμενο για οποιαδήποτε πολιτική διευθέτηση ήταν η άμεση αποχώρηση του ως βασικού μέρους του προβλήματος με εκ βάθρων καθεστωτική αλλαγή. Επιβεβαίωση αυτής της αλλαγαποτελεί η δήλωση του Αμερικανού ΥΠΕΞ, σε μία προσπάθεια να ξεκλειδώσει το αδιέξοδο, ότι «εάν ο Άσσαντ συμφωνούσε να παραιτηθεί σε δεύτερο στάδιο τότε θα συνεργαζόταν με την Ρωσία για μία μεταβατική κατάσταση». Βλέπουμε δηλαδή την διατήρηση μέρους του «ασαντικού» καθεστώτος αλλά χωρίς τον Άσσαντ».


Από την άλλη πλευρά είχαμε την μετάβαση του Σύρου Προέδρου στην Μόσχα για συνομιλίες με τον Πούτιν, το πρώτο ταξίδι του στο εξωτερικό εδώ και τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα του αιματηρού εμφυλίου πολέμου. Η συνάντηση αυτή ουσιαστικά σηματοδότησε μία νέα ρωσική αντίληψη σε ό,τι αφορά στην επόμενη αλλά…και στην «μεθεπόμενη» ημέρα στην Συρία. Οι αναφορές Πούτιν στην πολιτική συνεννόηση και σε μία σταδιακή πολιτική – συνταγματική αλλαγή μέσω εκλογών υπό διεθνή εποπτεία με την παράλληλα «κομψή» παραδοχή ότι τα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα της Συρίας αποτελούν μια από τις αιτίες της συριακής κρίσης καθόσον η κλιμάκωση της δεν οφείλεται μόνο στους ισλαμιστές μαχητές, υπογραμμίζουν την «αλλαγή πλεύσης» της ρωσικής πολιτικής κάτι που φέρεται να αποδέχθηκε και ο ίδιος ο Σύρος Πρόεδρος….άλλωστε τι άλλο θα μπορούσε να κάνει! Η επίσης μάλλον ασυνήθιστη ενέργεια του Ρώσου Προέδρου να ενημερώσει την σαουδαραβική και τουρκική ηγεσία για τις συνομιλίες του με τον Ασσαντ συνιστούν την αναγνώριση του ρόλου των δύο αυτών χωρών που ενεπλάκησαν στην συριακή κρίση, στην επίλυση της. Παράλληλα επιβεβαιώθηκε από την ρωσική πλευρά ότι βρίσκεται σε επαφή με τον μετριοπαθή και  κοσμικής αντίληψης «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» θεωρώντας τον αξιόπιστο εκπρόσωπο της συριακής αντιπολιτεύσεως.
Η εντατικοποίηση της διπλωματικής προσπάθειας συνεχίσθηκε στην Βιέννη την 23 Οκτωβρίου με την σύγκλιση τετραμερούς συνάντησης ( ΗΠΑ, Ρωσία, Τουρκία και Σαουδική Αραβία) όπου είχαμε τις αισιόδοξες δηλώσεις του Αμερικανού ΥΠΕΞ για μία «παραγωγική και εποικοδομητική συνάντηση που μπορεί να αλλάξει την δυναμική στην Συρία» αλλά και ανάλογες δηλώσεις από τον Ρώσος ομόλογο του.
Το σημαντικό όμως ίσως και ιστορικό γεγονός που αναμφισβήτητα επιβεβαίωσε την νέα δυναμική στην Συριακή κρίση είναι η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε μετά από την κοινή πρόσκληση Κέρυ – Λάβρωφ, την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου πάλι στην Βιέννη με την συμμετοχή 19 χωρών που εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο συριακό πρόβλημα και με την ΕΕ ως ενιαία διεθνής οντότητα επιτέλους… παρούσα! Άξιο μνείας είναι ότι στην συνάντηση της Παρασκευής δεν προσκλήθηκαν και επομένως δεν αντιπροσωπεύτηκαν ούτε η Συριακή Κυβέρνηση, ούτε όμως και η Συριακή Αντιπολίτευση. Οι επτά και πλέον ώρες διαβουλεύσεων μπορεί να μην κατέληξαν σε μία ευρεία συμφωνία, κάτι που βέβαια δεν ανέμενε ούτε και ο πιο αισιόδοξος παρατηρητής, υπήρξε όμως τελικό ανακοινωθέν που από μόνο του έχει μεγάλη σημασία.
Συνοψίζοντας τα βασικά σημεία του ανακοινωθέντος και διερμηνεύοντας τις φειδωλές και επιφυλακτικές δηλώσεις όλων και κυρίως των «βασικών παικτών» καταλήγουμε στα παρακάτω συμπεράσματα:
- Παρέμειναν ουσιαστικές διαφορές στις προσεγγίσεις αλλά συμφωνήθηκε στις επόμενες εβδομάδες να καταβληθεί προσπάθεια για να υπάρξει σύγκλιση.
- Θα ενταθούν και θα συστηματοποιηθούν οι διπλωματικές προσπάθειες για τον τερματισμό της βίας με στόχο την παύση των εχθροπραξιών σε 4-6 μήνες.
- Προβάλλεται ως λύση μία ενιαία και κοσμική Συρία ενταγμένη μέσα στο διεθνές σύστημα (κάτι που είναι επιθυμητό και από το Ισραήλ) με κατοχυρωμένες και προστατευμένες όλες τις εθνικές και θρησκευτικές ομάδες.
- ΟΗΕ θα έχει κυρίαρχο ρόλο στην «πολιτικοποίηση» με την ισχυρή εμπλοκή και εποπτεία, μετά την κατάπαυση των εχθροπραξιών, της συγκρότησης μεταβατικής κυβερνήσεως με την συμμετοχή καθεστωτικών αλλά και μελών της αντιπολιτεύσεως με απώτερο σκοπό ένα νέο Σύνταγμα και κατόπιν εκλογές προκειμένου οι ίδιοι οι Σύριοι να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας τους.


Παραμένει ασαφές και εκτιμάται θα αποτελέσει αντικείμενο περαιτέρω διαπραγματεύσεως για το αν και για πόσο χρόνο θα παραμείνει στην εξουσία ο Άσσαντ.
Αυτές οι τελευταίες εξελίξεις αντιμετωπίζονται θετικά από την διεθνή κοινότητα, τους ευρωπαίους εταίρους και φυσικά την Χώρα μας που όμως κρίνεται λυπηρό ότι άρχισαν να ενδιαφέρονται ουσιαστικά για την επίλυση της Συριακής κρίσης μόλις πριν από λίγους μήνες όταν τα κύματα προσφύγων έγιναν ανεξέλεγκτα και δημιούργησαν σοβαρά εσωτερικά προβλήματα και κυρίως νέες τεράστιες ανθρωπιστικές τραγωδίες μέσα στην ίδια «την αυλή μας.
Ο διπλωματικός αυτός οργασμός σε συνδυασμό με την ρωσική στρατιωτική εμπλοκή, μας επιτρέπει να διαβλέπουμε πλέον μία πολιτική συνεννόηση και στο βάθος πολιτικό διακανονισμό. Θεωρώ ότι κάνουν λάθος όσοι έσπευσαν να προβάλλουν ως εμπλοκή και περαιτέρω στρατικοποίηση από πλευράς ΗΠΑ την απόφαση για αποστολή 50 Αμερικανών Στρατιωτικών των Ειδικών Δυνάμεων. Πέρα από τον εξαιρετικά μικρό αριθμό τους, οι στρατιωτικοί αυτοί θα είναι σύμβουλοι των ενιαίων Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων στις οποίες έχουν «ενταχθεί» και οι Κούρδοι της Συρίας (PΥD/YPG) και θα δρουν υποστηρικτικά στις επιχειρήσεις εναντίον του ISIS.
Ο δρόμος για την αποκλιμάκωση, την παύση των εχθροπραξιών και την τελική πολιτική διευθέτηση της συριακής κρίσης ουδόλως είναι βατός, εύκολος και σύντομος. Στην «σκακιέρα» της Μέσης Ανατολής οι γεωπολιτικοί παγκόσμιοι και περιφερειακοί «παίκτες» κινούνται πρωτίστως για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα τους αλλά τουλάχιστον σε αυτή την νέα φάση έχουμε κάποια σύγκλιση. Οι τελευταίες ελπιδοφόρες εξελίξεις αφήνουν να μπει «φως στο σκοτεινό αδιέξοδο» και να γεννήσει μία συγκρατημένη αισιοδοξία για έναν σε βάθος χρόνου πολιτικό διακανονισμό που θα επιτρέψει να έλθει η ειρήνη και το όνειρο των απλών ανθρώπων της Συρίας να γίνει πραγματικότητα έτσι ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στις εστίες τους και ξανακτίσουν την πολύπαθη χώρα τους.

* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Ερευνητής - Αναλυτής στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Άμυνας και Ασφάλειας. Είναι απόφοιτος της ΣΕΘΑ και έχει περατώσει Στρατηγικές Σπουδές Ασφαλείας. Διατέλεσε Εκπρόσωπος Τύπου του Α/ΓΕΕΘΑ, Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων στο ΥΕΘΑ/ΓΓΟΣΑΕ, ενώ υπηρέτησε σε διοικητικές και επιτελικές θέσεις στην Ελλάδα και στο ΝΑΤΟ.

 



Και κλέφτες και Ψεύτες!
http://www.iefimerida.gr/news/231616/tasoylas-se-kammeno-gia-toys-misthoys-stis-enoples-dynameis-pote-tha-dosete-ypoloipo-50


ΔΕΝ "ΧΑΘΗΚΕ"...ΛΑΜΟΓΙΑ...ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΗΡΑΤΕ...ΤΟ "ΞΕΧΑΣΑΤΕ" ΚΙ ΟΛΑΣ...?









Η Μάχη της Κρήτης - Ένα κείμενο του Νίκου Καζαντζάκη
 

Σοβαρό είναι το πρόσωπο της Κρήτης, πολυβασανισμένο. Μαδάρες γυμνές, τραχειές, αγέλαστες. Κοιτάζεις από το αεροπλάνο την Κρήτη ν’ απλώνεται στη θάλασσα και νιώθεις πώς αληθινά το νησί τούτο είναι γιοφύρι ανάμεσα στις τρεις τούτες μεγάλες Μοίρες. Για πρώτη φορά στην Ευρώπη πήδηξε κι’ έχτισε φωλιά στην Κρήτη το πεινασμένο αρπαχτικό πουλί πού το λέμε Πνεύμα. Άπλωσε τις φτερούγες του στο Κρητικό χώμα και γέννησε το μυστηριώδη, βουβό ακόμα, όλο ζωή, χάρη, κίνηση και λαμπρότητα, Κρητικό πολιτισμό.
Η Κρήτη έχει αληθινά κάτι το πανάρχαιο, το άγιο, το πικραμένο και περήφανο, που έχουν οι χαροκαμένες μάνες που γέννησαν παλικάρια. Έχει τόσο πολύ πολεμήσει κι υποφέρει η γης ετούτη, έχει τόσο πολύ συνηθίσει το θάνατο, που τον ξεφοβήθηκε πια και μπορεί να γελάει και να παίζει μαζί του.
Σαράντα μέρες γύριζα το περασμένο καλοκαίρι την Κρήτη, για να δω τα χωριά που γκρέμισαν κι έκαψαν οι βάρβαροι και τους άντρες και τις γυναίκες που τους έντυσαν τη μαύρη αρματωσιά του πένθους. Περίμενα ν’ ακούσω κλάματα και να δω χέρια ν’ απλώνονται να ζητούν την βοήθεια. Και βρήκα ανυπόταχτες, απαράδοτες ψυχές και κορμιά μισόγυμνα πεινασμένα Κι’ αλύγιστα.
Τι δύναμη και τι αντοχή είναι τούτη, συλλογιζόμουν, και πού βρίσκουν τα κορμιά τούτα τόση ψυχή; Και ποια ακριτική πνοή τους δίνει τόση αψηφισιά να παλεύουν με το θάνατο;
Ο Κρητικοί αλήθεια αγαπούν παράφορα τη ζωή και συνάμα ποτέ δεν φοβούνται το θάνατο. Μέσα από τα χαλασμένα χωριά που πέρασα, πάνω από τα νεοανοιγμένα μνήματα που δρασκέλισα, πίσω από τις κουβέντες που άκουσα, ακατάπαυτα διαπίστωσα τούτη τη μεγάλη δισυπόστατη παλικαριά: παράφορη αγάπη για τη ζωή και άφοβο αντίκρισμα του θανάτου.
Τούτος είναι και ο πρώτος πολύτιμος καρπός που γεύεται όποιος, τώρα που καπνίζουν ακόμα τα ερείπια κι είναι ακόμα νωπά τα αίματα στις πέτρες, περιοδεύει τα χωριά της Κρήτης.
Αδάμαστες ψυχές οι Κρητικοί, χιλιάδες τώρα χρόνια, παλεύουν στα κακοτράχαλα Κρητικά βουνά την πείνα, την γύμνια, τους βαρβάρους. Κι’ ούτε η μοίρα ούτε οι άνθρωποι μπόρεσαν ποτέ να τους κάμουν να σκύψουν το κεφάλι.
Οι Κρητικοί, όπως όλες οι γενναίες ψυχές, στην άκρα απελπισία βρίσκουν τη λύτρωση. Πολλοί Κρητικοί, μπροστά από τα τουφέκια των Γερμανών, τη στιγμή που θα τουφεκίζονταν, έβρισκαν τη γαλήνη, κι όχι μονάχα τη γαλήνη παρά και τη χαρά της αδάμαστης ψυχής που αναγαλλιάζει γιατί της δίνεται η ευκαιρία να δείξει την αρετή της. Πολλοί, την ύστερή τους στιγμή, μπροστά από το εχτελεστικό απόσπασμα, τραγουδούσαν μαντινάδες Κρητικές ή τον Εθνικό Ύμνο. Στα Χανιά, μέσα από το γκρεμισμένο σπίτι του, ένας γεροντάκος πρόβαλε και μας είπε:
– Ένα δάσκαλο, τον λέγαν Παπαδάκη, πήγαιναν να τον εκτελέσουν. Ένας μαθητής του τού λέει: γιατί να σκοτωθείς; Καλλίτερο είναι να φύγεις. Κι ο διδάσκαλος του αποκρίθηκε: Όχι! εγώ αυτό που τόσα χρόνια σας δίδασκα, τώρα θα το εφαρμόσω: θα πεθάνω για την πατρίδα.
Στην κρίσιμη αυτή στιγμή κι οι πιο σακάτες γίνουνταν ήρωες. Στις φοβερές φυλακές της Αγιάς, κοντά στα Χανιά, οι Γερμανοί διάλεξαν 42 παλικάρια (διάλεγαν πάντα τους καλύτερους) και πήγαιναν να τους σκοτώσουν. Στο δρόμο ένας σακάτης, καμπούρης, τους συνάντησε. Στάθηκε και φώναξε στους Γερμανούς: «Σκοτώστε με εμένα να γλυτώσει ένα παλικάρι».
– «Όχι, φύγε!» του είπαν εκείνοι. «Τότε σκοτώστε με και μένα, να γίνουν 43», φώναξε ό καμπούρης. Ντρέπουμαι να ζω εγώ ο σακάτης και να σκοτωθούν τούτοι οι λεβέντες».
Ανήμπορες γριές, γέροι σαράβαλα, σήκωναν την φωνή τους και μιλούσαν ατρόμητα στους Γερμανούς. Σ’ ένα ωραιότατο χωριό, στα Μεσκλά, μια γριά έκρυβε έξη μήνες, με κίνδυνο της ζωής της, δύο Εγγλέζους στο σπίτι της. Μια μέρα οι Γερμανοί τους έπιασαν. Η γριά τρέχει στον άγριο Γερμανό φρούραρχο, στάθηκε μπροστά του και του φώναξε:
– Να ξέρεις, Κομαντάντε, πως όλες οι μανάδες στον κόσμο πονούνε κι αυτός ο πόνος των μανάδων θα φάει την Γερμανία. Η Γερμανία θα χαθεί, βάνω την κεφαλή μου! Βάνεις στοίχημα Κομαντάντε; Εγώ βάνω την κεφαλή μου!
Στεκόταν απάνω σε μια πέτρα, απόξω από το καμένο σπίτι της η γριά τούτη και μας μιλούσε, με ορθό το κεφάλι, κουρελιασμένη σαν φάντασμα. Τι δύναμη λοιπόν έχει η ψυχή του ανθρώπου και πώς μπορεί να νικήσει το θάνατο, συλλογιζόμουν.
Άοπλοι, ανοργάνωτοι, χωρίς βοήθεια από κανένα, οι Κρητικοί από τα χωριά, από τα βουνά, κατέβαιναν στ’ ακρογιάλια, να υπερασπιστούν το νησί τους από τους άγριους, πάνοπλους αλεξιπτωτιστές που κατέβαιναν.
Στις 19 του Μάη 1941 σκοτείνιασε ο ουρανός της Κρήτης από τα γερμανικά αεροπλάνα, άρχισαν οι βομβαρδισμοί, οι πρώτοι αλεξιπτωτιστές έπεφταν στο αεροδρόμιο του Μάλεμε, κοντά στα Χανιά, ύστερα στο Ρέθυμνο, στο Ηράκλειο, παντού. Ένας γέρος, από ένα χωριουδάκι κοντά στο Μάλεμε, μας διηγάται:
– Ευτύς ως είδαμε τ’ αεροπλάνα, φωνάζαμε: Απάνω τους, μωρέ παιδιά! Πήραμε τ’ άρματα και χυθήκαμε.
– Ποια άρματα; ρώτησα. Είχατε άρματα;
– Πώς δεν είχαμε; μού αποκρίθηκε. Άλλοι είχαν παλιές καραμπίνες, άλλοι μαχαίρες κι όλοι είχαν ραβδιά. Την ώρα που έπεφτε ένας «ουρανίτης» ήταν ακόμα ζαλισμένος και μεις χιμούσαμε απάνω του, τον σκοτώναμε με τα ραβδιά, με τις μαχαίρες, τον ξαρματώναμε και σιγά - σιγά γέμιζε και μας η φούχτα μας πολυβόλο και περίστροφο.
Οι Γερμανοί είχαν ορίσει να πάρουν την Κρήτη σε 24 ώρες. Η παραμικρή αργοπορία θα τους ήταν θανάσιμη. Ήξεραν πως οι Κρητικοί ήταν άοπλοι, πως όλοι οι νέοι ήταν επιστρατευμένοι και βρίσκονταν ακόμη στην Ελλάδα και πως οι Άγγλοι μήτε στρατό αρκετό είχαν μήτε αεροπλάνα. Ήταν λοιπόν σίγουροι πως σε 24 ώρες θα παίρναν την Κρήτη. Έκαμαν 8 μέρες. Έξη χιλιάδες αλεξιπτωτιστές σκοτώθηκαν από τα ραβδιά και τις μαχαίρες. Ένας Κρητικός χωριάτης, όταν μ’ είδε να ξαφνιάζομαι για την παλικαριά και την αυτοθυσία αυτών των Κρητικών, μου είπε τα καταπληχτικά τούτα λόγια:
 – Γιατί παραξενεύεσαι; Εμείς ξέραμε πως γράφαμε Ιστορία!
Δεν ξέρω αν υπάρχει στον κόσμο μια άλλη χώρα, όπου οι χωρικοί να βλέπουν τον πόνο, τη θυσία, την ατομική τους καταστροφή από τόσο ύψος. Ήξερε ο Κρητικός αυτός χωριάτης πως υπάρχει στον κόσμο τούτο ένα αγαθό ανώτερο από τη ζωή και πως για το αγαθό αυτό πάλεψε και θυσιάστηκε όλη η ράτσα μας και πρέπει τώρα κι αυτός, ο Κρητικός χωριάτης, να παλέψει και να θυσιαστεί, και το αγαθό αυτό λέγεται Ιστορία, δηλαδή υστεροφημία, δηλαδή αθανασία.
Πιστεύουν στο αγαθό αυτό οι Κρητικοί, όπως πιστεύουν στην ελευθερία. Πολεμούν, ξέροντας πως αν δεν μείνει τ’ όνομά τους, θα μείνει και θα ζήσει το έργο τους. Και τώρα πού κανείς δε φαίνεται να θυμάται πως η Κρήτη έσωσε τον συμμαχικόν αγώνα στην Εγγύς Ανατολή και πως επέδρασε οριστικά στην πορεία του παγκοσμίου πολέμου, και τώρα πού οι ξένοι δεν φαίνονται να θυμούνται τη θυσία και την εποποιΐα της Κρήτης, οι Κρητικοί δεν έχασαν το θάρρος τους και την πίστη τους. Άστεγοι, πεινασμένοι, αδικημένοι, στέκουνται μέσα στα χαλάσματα των σπιτιών τους και δε μιλούν. Σφίγγουν, βλέπετε, το χρέος τους και τα καλά παλικάρια δεν προσμένουν αμοιβή. Η Ιστορία θα τους κρίνει κάποτε. Και θα πει τότε για την περηφάνια τους και την παλικαριά τους — και θα τους προβάλει τότε σαν παράδειγμα ηρωισμού και αυταπάρνησης σ’ όλους τους μεγάλους και τους ζωντανούς αυριανούς λαούς.
– Δεν έχουμε ένα σκαμνί να σε βάλουμε να καθίσεις, δεν έχουμε ένα ποτήρι να σου δώσουμε νερό, δεν έχουμε κομμάτι ψωμί, αν πεινάς, δεν έχουμε τίποτα, τίποτα! Όλα μας τα κάψαν και μας τα πήραν οι Γερμανοί. Έτσι μου λέγαν κάτω από ένα πλάτανο στη μέση του γκρεμισμένου χωριού, οι μαυροφόρες πού ξεπρόβαλαν από τα χαλάσματα.
Δεν έχουμε μήτε και άντρες να κουβεντιάσουν μαζί σου! Να, μόνο τούτα τ’ αρσενικά απομείναν, είπε μια χλωμή γυναικούλα δείχνοντάς μου δυο τρία μωρά που βύζαιναν στον κόρφο τους οι μανάδες.
– Φτάνουν αυτά για μαγιά! φώναξε μια γριά. Τα ίδια δεν πάθαμε και στην επανάσταση του 66; Εγώ ήμουν μικρή, μα θυμούμαι. Δυο τρία μωρά είχαν πάλι απομείνει κι’ από αυτά αναπιάστηκε πάλι όλο το χωριό. Μη φοβάστε, μωρέ γυναίκες, είπε, γυρίζοντας στις μαυροφόρες που σώπαιναν, μη φοβάστε, μαγιά πάντα απομένει!
Τα περισσότερα χωριά στην Κρήτη χάθηκαν, οι περισσότεροι άντρες σκοτώθηκαν γιατί φιλοξενούσαν Άγγλους. Σ’ ένα χωριό, τα Μεσκλά, είδα μια μάνα που της είχαν σκοτώσει τους δυο γιούς της, γιατί είχε σπίτι της κι έκρυβε 8 μήνες δύο Άγγλους στρατιώτες. Το μάθαν οι Γερμανοί κι ήρθαν, της έκαψαν το σπίτι, της σκότωσαν τους γιούς της, και τώρα στέκουνταν απόξω από τα χαλάσματα λιγνή χαροκαμένη, με μάτια όλο φλόγα, και μου μιλούσε:
– Το ίδιο βράδυ που σκότωσαν τους γιούς μου πέρασαν, νύχτα βαθειά, δυο Εγγλέζοι που τους κυνηγούσαν οι σκύλοι οι Γερμανοί. Κάπνιζε ακόμη το σπίτι μου, μα εγώ είχα τρυπώξει σε μία γωνιά και έκλαιγα. Με άκουσαν οι Εγγλέζοι, ζύγωσαν.
– Ψωμί! μου φώναζαν, ψωμί! Οι χωριανοί μου είχαν δώσει μια κουλούρα κριθαρόψωμο, μα εγώ δεν είχα όρεξη να φάω, δεν κατέβαινε η μπουκιά από το λαιμό μου. Τους έδωκα το ψωμί. Κρύωναν τούς έδωκα και μια κουβέρτα, που μου είχαν δώσει βγήκα από τη γωνιά τους έβαλα να κοιμηθούν.
– Γιατί τάκαμες όλα αυτά; ρώτησα. Οι Εγγλέζοι δε φταίγαν που σκότωσαν τους γιούς σου;
– Το καμα, αποκρίθηκε, γιατί είχαν κι αυτοί μανάδες, και κατέχω ίντα θα πει πόνος τής μάνας.
Ανθρωπιά μεγάλη είναι τούτη• η μεγάλη ψυχή νικάει τον πόνο το ατομικό και τον πιο φοβερό: άκουγα τη γριά και τα μάτια μου βούρκωναν. Οι δυσκολίες και οι τραχύτητες της ζωής δε λυγίζουν την Κρητική ψυχή. Αντίθετα την πυρώνουν και την δυναμώνουν. Ζόρικη, αβόλευτη, τραχιά είναι η γη της Κρήτης. Κι’ όταν τα βουνά της κι οι θάλασσες ή οι ψυχές που πλάστηκαν από τέτοιους βράχους και τέτοιαν αρμύρα δεν σου επιτρέπουν ούτε στιγμή να βολευτείς, να γλυκαθείς, να πεις: Φτάνει! τότε η Κρήτη έχει κάτι το απάνθρωπο• δεν ξέρω πια αν αγαπάει ή αν μισεί τα παιδιά της• ένα μονάχα ξέρω: ότι τα μαστιγώνει ως το αίμα.
Υπάρχει και κάτι άλλο όμως στην Κρήτη. Υπάρχει κάποια φλόγα — ας την πούμε ψυχή — κάτι πιο πάνω απ’ τη ζωή κι απ’ το θάνατο, πού είναι δύσκολο να το ορίσεις. Υπάρχει αυτή η περηφάνια, το πείσμα, κάτι άλλο, ανέκφραστο κι’ αστάθμητο, που σε κάνει να χαίρεσαι που είσαι άνθρωπος. Να χαίρεσαι, μα και συνάμα σου δίνει μεγάλη ευθύνη. Γιατί ενώ νιώθει πως έχεις χρέος να κάμεις ό,τι μπορείς, για να σώσεις αυτό το λαό, εκείνος βλέπει την προσπάθειά σου με ειρωνεία και περιφρόνηση. Δεν έχει την ανάγκη κανενός για να σωθεί. Σώζει, δεν σώζεται. — Ένα μονάχα σου μένει τότε: να δοκιμάσεις να γίνεις άξιος αυτού του λαού, να κερδίσεις τη δύναμη της δικής του ψυχής, που ποτέ δεν καταδέχτηκε ν’ απατήσει τον εαυτό της ή τούς άλλους και που πάντα τολμάει ν’ αντικρύζει, πρόσωπο με πρόσωπο, τη θεά εκείνη που δεν κάνει χατίρια και δεν κάθεται στα πόδια κανενός: την αγέλαστη κι’ αδάκρυτη θεά, την ευθύνη.
http://www.ekriti.gr







Ζητάω Συγνώμη για τη κατάντια της Ελλάδας μας
Ιούλιος 1974 – Ιούλιος 2015
41 χρόνια Δημοκρατία


 Γράφει ο Ταξχος εα Αργύριος Ανδριώτης
 Το άρθρο έχει αναρτηθεί στην παρακάτω ιστοσελίδα του Παραρτήματος της ΕΑΑΣ Ξάνθης:
http://www.eaasxanthis.gr/themata-pros-enemerose/zetaosygnomegiatekatantiateselladasmas



Με ποιον πολεμάει τελικά η Τουρκία;


Αυτό είναι ένα από τα βασικά ερωτήματα διεθνών αναλυτών αλλά και δημοσιογράφων στη γειτονική μας χώρα, μετά την τροπή που έχει λάβει ο «πόλεμος εναντίον του Ισλαμικού Κράτους».
Είναι φανερό πλέον ότι οι πομπώδεις δηλώσεις της Τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικής γραφειοκρατίας για «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία» δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια έντεχνη και πολιτικώς ορθή διατύπωση, για την έναρξη ενός επιθετικού πολέμου εναντίον των Κούρδων.
Οι επιθέσεις εναντίον των Κούρδων δεν έχουν στόχο μόνο τους Κούρδους της Συρίας αλλά κυρίως την αποδυνάμωση του Δημοκρατικού Κόμματος του Λαού (HDP) που με την παρουσία του στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές , έγραψε παρακαταθήκη για μια δυναμική παρουσία στο πολιτικό στερέωμα της Τουρκίας τα επόμενα χρόνια.
Η Τουρκία αυτές τις ημέρες φλερτάρει με τις πιο σκοτεινές ημέρες της ιστορίας της. Με αφορμή έναν πόλεμο που δεν έγινε ποτέ, καταγγέλλει το Κουρδικό στοιχείο συλλήβδην ως τρομοκράτες δημιουργώντας ένα κλίμα φοβίας και τρομοκρατίας στο εσωτερικό, με απειλές σε δημοσιογράφους που αμφισβητούν την ηθική νομιμότητα της πράξης του Ερντογάν. Στο πλαίσιο αυτό έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα τρομοκρατίας σε όλη την χώρα που έχει ως αποτέλεσμα την επαναβεβαίωση της απόλυτης κυριαρχίας του Ταγίπ Ερντογάν στην χώρα.
Το ζήτημα που ανακύπτει πέρα από την προφανή ηθική του βάση ενέχει και ένα βαρύ γεωπολιτικό ρίσκο για την Τουρκία, που κινδυνεύει να βρεθεί όχι μόνο χωρίς συμμάχους και φίλους αλλά και με εχθρούς σε μια περιοχή που φλέγεται και αλλάζει διαρκώς. Αν λάβει κανείς υπόψιν το διστακτικό άνοιγμά του Ιράν στον δυτικό κόσμο, σε συνδυασμό με τη συνεισφορά των Κούρδων στο πόλεμο εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους», δεν θέλει και μεγάλη σοφία για να αντιληφθεί κανείς ότι η επιθετικότητα των Τούρκων αποκτά χαρακτηριστικά αυτοκτονικού ιδεασμού.
Πηγή: http://www.huffingtonpost.gr/christos-loutradis






Βάρα νομή (Ημερολόγιο Υποσχέσεων)
Για τους μη γνωρίζοντες, όταν στο στρατό υπήρχαν άλογα και μουλάρια, τα οποία υπαγόταν στο Ιππικό, υπήρχαν και γι’ αυτά σαλπίσματα στα οποία υπάκουαν. Ένα απ’ αυτά τα σαλπίσματα ήταν αυτό που τα καλούσε για φαγητό (νομή), το «σάλπισμα νομής».
Κάποτε φορτηγό πλοίο μετέφερε από τον Πειραιά στη Σμύρνη μουλάρια με νομή πέντε ημερών, όσο θα διαρκούσε το ταξίδι. Λόγω τρικυμίας, οι πέντε ημέρες πέρασαν, η τροφή τελείωσε και η Σμύρνη δε φαινόταν. Τα μουλάρια αγρίεψαν και χτυπούσαν με μανία τις πλευρές του πλοίου. Ο ίλαρχος απευθύνθηκε στον καπετάνιο ο οποίος διέταξε τον σαλπιγκτή, «Βάρα νομή». Τα μουλάρια ησύχασαν, αναμένοντας την τροφή. Αυτή δεν έφτανε. Οπότε η... απάτη επαναλαμβανόταν μέχρι να φανεί ο λιμένας...
Παρόμοια λοιπόν περίπτωση είναι και με την αποκατάσταση των αποδοχών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας σύμφωνα με την τελεσίδικη απόφαση του ΣτΕ και η πλήρης εφαρμογή της αποφάσεως αυτής.
Τις υποσχέσεις και τις κοροϊδίες της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και το κατά πόσο εφήρμοσε την απόφαση του ΣτΕ, τα γνωρίζουμε. Τώρα θα ασχοληθούμε με τις υποσχέσεις και τις ενέργειες της σημερινής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Έχουν περάσει 110 ημέρες (10 πλέον του ορίου των πρώτων 100) από την εκλογική τους νίκη, χρόνος αρκετός για να εφαρμόσουν απλώς μια απόφαση του ΣτΕ, όταν μάλιστα αυτό αποτελεί δέσμευση τους προεκλογική και κόκκινη γραμμή των ΑΝΕΛ για συμμετοχή σε κυβέρνηση. Πολύ περισσότερο όταν αρμόδιος υπουργός Εθνικής Αμύνης αναλαμβάνει ο ίδιος ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, κ. Πάνος Καμμένος.
Εφαρμόζοντας όμως πλήρως τη μέθοδο «Βάρα νομή», τόσο ο ίδιος ο κ. ΥΕΘΑ όσο και διάφορα στελέχη της συγκυβέρνησης, σχεδόν καθημερινά, προεκλογικά και μετεκλογικά, έχουν προβεί σε τόσες δεσμεύσεις και έχουν δώσει τόσες υποσχέσεις, αλλά εφαρμογή της απόφασης ακόμη δεν έχουμε δει. Το «ΑΜΕΣΑ» που υποσχέθηκαν σημαίνει «ΤΩΡΑ», ούτε το καλοκαίρι, ούτε το χειμώνα, ούτε δεν γνωρίζω μετά από πόσους μήνες. Φοβάμαι, ακόμη περισσότερο  σήμερα που οι συγκυρίες είναι δύσκολες και όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά, ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσουμε και θα μας πουν το εύκολο γι’ αυτούς «δεν προκάμαμε».
Πολλές υποσχέσεις και δηλώσεις από αυτές που έχουν προβεί τα κυβερνητικά στελέχη, αλληλοσυγκρούονται μεταξύ τους και η μία αναιρεί την άλλη, δίνοντας την εντύπωση ότι δεν υπάρχει κοινή πολιτική μεταξύ των συναρμόδιων υπουργείων. Ακόμη και στο ίδιο Υπουργείο, αυτό της Εθνικής Άμυνας, ο Υπουργός λέει ότι η απόφαση του ΣτΕ θα εφαρμοσθεί «ΑΜΕΣΑ», ο ΑΝΥΕΘΑ λέει «ΣΕ ΕΥΛΟΓΟ ΧΡΟΝΟ» και ΥΦΕΘΑ λέει «Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ».
Σε πάρα πολλές απ’ αυτές παρατηρούνται αρκετά, ας τα ονομάσω «σφάλματα». Συνεχίζουν να μας αποκαλούν «ενστόλους». Συνεχίζουν να βαπτίζουν προκλητικά «αυξήσεις» αυτά που παράνομα, σύμφωνα με τελεσίδικη απόφαση του ΣτΕ, μας αφήρεσε η προηγούμενη συγκυβέρνηση. Μας «ΕΚΛΕΨΕ» δηλαδή. Πρόκειται για χρήματα δικά μας που μας αφαίρεσαν με το έτσι θέλω και είναι υποχρεωμένοι εκ του νόμου να μας επιστρέψουν, εφαρμόζοντας τις αποφάσεις των δικαστηρίων.
Παρακάτω έχω συγκεντρώσει, κατά χρονολογική σειρά, όσες από τις υποσχέσεις – δηλώσεις έχουν προβεί κατά καιρούς τα κυβερνητικά στελέχη και μπόρεσα να βρω από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο καθώς και ενέργειες που είναι σχετικές με το αντικείμενο. Μπορεί να υπάρχουν κι’ άλλες που δεν γνωρίζω, γι’ αυτό θα παρακαλούσα όποιον γνωρίζει κάτι που δεν έχω συμπεριλάβει, να μου το κοινοποιήσει για να συμπληρώσω το ημερολόγιο. Εννοείται ότι μέχρι της πλήρους εφαρμογής της αποφάσεως του ΣτΕ, ότι δηλώσεις σχετικές με το θέμα γίνονται, θα καταχωρούνται και κατά τακτά χρονικά διαστήματα, θα κοινοποιώ τον συμπληρωμένο πίνακα.
Σκοπός αυτής της καταγραφής είναι να υπάρξει, μαζί με τις πηγές από όπου αντλήθηκαν τα αναγραφόμενα, μια δεξαμενή πληροφοριών που ο καθένας θα μπορεί να αντλήσει οτιδήποτε σχετικό με το θέμα. Παράλληλα θα γνωρίζουμε ποιος έχει πει τι και τι έχει πράξει σχετικά και όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή να είναι σίγουροι ότι «δεν θα ξεχάσουμε»

ΠΗΓΕΣ :
Ημερήσιος Τύπος
Τηλεοπτικοί σταθμοί
Διαδίκτυο

Ημερολόγιο υποσχέσεων και λοιπών ενεργειών
Κατά την προεκλογική περίοδο, το Συντονιστικό όργανο των τριών Ενώσεων Αποστράτων, έστειλε επιστολή σε όλα σχεδόν τα κόμματα ώστε να δεσμευτούν για τη θέση τους επί της πλήρους συμμόρφωσης με τις αποφάσεις του ΣτΕ. Μεταξύ αυτών που δεσμεύτηκαν με διαφόρους τρόπους ότι θα εφαρμόσουν πλήρως την απόφαση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Ο πρόεδρος δε των ΑΝΕΛ κ. Πάνος Καμμένος, δέχτηκε στο γραφείο του το Συντονιστικό και εκεί δεσμεύτηκε ότι, σε περίπτωση συγκυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα εφαρμοσθεί πλήρως η εν λόγω απόφαση.
11/1/2015 :    Συνέντευξη του κ. Πάνου Καμένου στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΙ, "ΑΚΡΑΙΩΣ" και στον δημοσιογράφο κ. Τάκη Χατζή. Δηλώνει: « Δεν μπορεί να συνεχίζεται η απαξίωση των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας κατ’ αυτόν τον τρόπο. Η αποκατάσταση των «ενστόλων» ήταν ένα από τα 18 σημεία που είχε υποσχεθεί ο Σαμαράς και δεν το έκανε………. Για τους δικαστικούς και τους στρατιωτικούς υπάρχει απόφαση του ΣτΕ. Η απόφαση του ΣτΕ δεν μπαίνει σε διάλογο, εφαρμόζεται. Αν αύριο συμμετέχουμε σε μια κυβέρνηση θα υποχρεώσουμε την Κυβέρνηση να εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ άμεσα».
Το σχετικό video στον παρακάτω σύνδεσμο.
18/1/2015 :    Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ κ. Πάνος Καμένος δηλώνει στο συνοριακό φυλάκιο Νίκης στη Φλώρινα: «Προϋπόθεση για να συμμετάσχουν οι ΑΝΕΛ σε μια κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας ή ενότητας, είναι ότι θα εφαρμοσθεί άμεσα η απόφαση του ΣτΕ για την επαναφορά των μισθών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας και των δικαστικών. Πρόκειται για παραβίαση της νομοθεσίας, για κατάλυση του Συντάγματος και της ίδιας της δικαιοσύνης, του πυλώνα της δημοκρατίας».
Το σχετικό video στον παρακάτω σύνδεσμο.
25/1/2015 :    Εκλογές με νίκη του ΣΥΡΙΖΑ
Μετεκλογική περίοδος
26/1/2015 :    Σχηματισμός Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με συνεργασία των ΑΝΕΛ.
27/1/2015 :    Ο κ. Πάνος Καμένος αναλαμβάνει καθήκοντα  ΥΕΘΑ. Αναπληρωτής ΥΕΘΑ αναλαμβάνει ο κ. Κώστας Ήσυχος και ΥΦΕΘΑ αναλαμβάνει ο στρατηγός ε.α. κ. Τόσκας Νικόλαος (Τάξεως 1975).
31/1/2015 :    Ο κ. Καμμένος, αφού παρέλαβε τα καθήκοντα υπουργού Εθνικής Άμυνας, δέχτηκε το Συντονιστικό των τριών Ενώσεων και μεταξύ άλλων δεσμεύτηκε οτι θα γίνει πλήρης εφαρμογή των Αποφάσεων του ΣτΕ και έδωσε εντολή να συσταθεί επιτροπή από μέλη που θα υποδείξει το Συντονιστικό Συμβούλιο, υπό την εποπτεία του ΥΠΕΘΑ/ΓΔΟΣΥ, με σκοπό την σύνταξη σχεδίου νόμου για την εφαρμογή των ανωτέρω, εντός 30 ημερών από την ψήφιση των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης.
Όλη η ανακοίνωση του Συντονιστικού στο σύνδεσμο :
31/1/2015 :    Ο Καμμένος υποσχέθηκε στην ΠΟΕΣ την άμεση υλοποίηση της απόφασης του ΣτΕ κατά το υπολειπόμενο 50% και της πλήρους επαναφοράς του μισθολογίου των στρατιωτικών στα μισθολογικά επίπεδα της 31/7/2012 από την επόμενη της νομοθετικής ρύθμισης.

3/2/2015 :      Ο κ. ΥΕΘΑ καλεσμένος στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη «Πρωινό ΑΝΤ1» στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, μεταξύ άλλων λέει «….το πρώτο που έκανα ήταν να αποκαταστήσω τους ενστόλους, μάλλον τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι τους ενστόλους όπως τους λέγαμε μέχρι σήμερα, οι οποίοι είχαν υποστεί μια τρομερή οικονομική επίθεση… της τάξεως μείωσης των μισθών τους έως 50% και στους αποστράτους………..».

Όλη η συνέντευξη του κ. Υπουργού στον παρακάτω σύνδεσμο

https://www.youtube.com/watch?v=Lrv-g01fVz0

3/2/2015 :      Συγκρότηση επιτροπής. Με διαταγή του ΥΕΘΑ κ. Παν. Καμμένου συγκροτήθηκε επιτροπή σύνταξης σχεδίου νόμου και ΚΥΑ για αποκατάσταση των μισθών των ε.ε. στελεχών ΕΔ και ΣΑ και των αδικιών επί των στρατιωτικών συντάξεων.
Το έργο και τα μέλη της επιτροπής μπορείτε να τα διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο :
11/2/2015 :    Σε εργασίες του Γενικού Συμβουλίου στην Αθήνα την 10-11/2/2015, παραβρέθηκε και απεύθυνε χαιρετισμό-ομιλία ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Πανούσης Ιωάννης ο οποίος ανάμεσα σε πολλά άλλα ζητήματα, αναφέρθηκε και σε αυτό των αναδρομικών και με λίγα λόγια, είπε, ότι θα τα πάρετε όλα τα αναδρομικά, αλλά πότε….
Το απόσπασμα της ομιλίας του υπουργού που αναφέρεται στο άνω θέμα θα το βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο :
19/2/2015 :    Μετά από πολλές συσκέψεις της επιτροπής, στην οποία έλαβαν μέρος και εν ενεργεία στελέχη της ΕΑΑΣ, του Λ.Σ.-ΕΛΛ.ΑΚΤ και του Π.Σ., υπεβλήθη στον υπουργό η πρόταση, την οποία υπέγραψε και απέστειλε στους συναρμόδιους υπουργούς για υπογραφή.
Όλο το κείμενο του υπομνήματος με τις προτάσεις μπορείτε να το διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο :
19/2/2015:     Ο κ. ΥΕΘΑ σε επίσκεψη του στο ΑΤΑ ανέφερε: «Είναι δέσμευση της κυβέρνησης - το επαναλαμβάνω από εδώ, από το ΑΤΑ - να εφαρμοσθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και να δικαιωθεί το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων για την τεράστια αδικία την οποία υπέστη. Θα δοθεί, καταρχήν, η αύξηση στους μισθούς και στις συντάξεις, αυτό που μπορούμε να δώσουμε άμεσα. Και με δόσεις ελπίζω, που θα τις καθορίσουμε πολύ σύντομα - θα ολοκληρώσει η Επιτροπή στα τέλη Μαρτίου - να δίνουμε και όλα τα αναδρομικά, ένα μέρος κάθε μήνα. Να ξέρετε ότι αυτά θα προκύψουν και από αρκετές περιπτώσεις εξοπλιστικών οι οποίες έχουν ήδη οδηγηθεί στο Εσωτερικών Υποθέσεων».
19/2/2015 :    Κατατέθηκε στο Υ.ΕΘ.Α., το υπόμνημα απο την συσταθείσα επιτροπή αποκατάστασης αδικιών των στελεχών των Ε.Δ. Με το εν λόγω υπόμνημα, συμφωνεί πλήρως το Συντονιστικό  Συμβούλιο των τριών Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών.
Το κατατεθέν υπόμνημα καθώς και η σύμφωνη γνώμη Συντονιστικού Συμβουλίου, στον παρακάτω σύνδεσμο:
19/2/2015 :    Οι Βουλευτές από το ΠΟΤΑΜΙ κα Κατερίνα Μάρκου (Β’ Θεσσαλονίκης) και κ. Ιάσων Φωτήλας (Αχαΐας) κατέθεσαν ερώτηση, σχετικά με τις αποδοχές των στελεχών, προς τα Υπουργεία: α) Οικονομικών, β) Εσωτερικών - Προστασίας Πολίτη και γ) Εθνικής Άμυνας.
Τα υπόψη Υπουργεία απάντησαν στη σχετική επερώτηση. Οι απαντήσεις τους στις ημερομηνίες 12, 13 και 16/3/2015.
Περισσότερες λεπτομέρειες για την ερώτηση και τις απαντήσεις των ερωτώμενων υπουργείων, θα διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο:
23/2/2015 :    Η Κ/Β Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Όλγα Γεροβασίλη, στην ετήσια χοροεσπερίδα του παραρτήματος Άρτας, δηλώνει : «Είναι δέσμευσή μας, ότι θα ακολουθήσουμε κατά γράμμα τις αποφάσεις του ΣτΕ και αυτό θα υλοποιηθεί άμεσα ανεξαρτήτως των διαπραγματεύσεων... ξέρουμε τι έχετε προσφέρει και τι συνεχίζετε να προσφέρετε και πρέπει να αποκατασταθείτε ΗΘΙΚΑ πρώτα απ΄ όλα και στη συνέχεια οικονομικά...».
Σχετικά video στους συνδέσμους:
24/2/2015 :    Ο ΑΝΥΕΘΑ κ. Κώστας Ήσυχος στην πρωινή εκπομπή «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΕGA», καλεσμένος των Καμπουράκη – Οικονομέα, μεταξύ άλλων δηλώνει : «…όσον αφορά στην απόφαση του ΣτΕ, είμαστε δεσμευμένοι από την απόφαση των δικαστηρίων, θα την τηρήσουμε, ο χρόνος, η διαδικασία και ο τρόπος καταβολής είναι ανοιχτός, θέλει πολύ μεγάλη συζήτηση με το ΥΟΙΚ και με άλλα συναρμόδια υπουργεία.
Καμπουράκης : «Το συνολικό κόστος είναι μεγάλο πολύ;»
Ήσυχος : «Είναι πάνω από μισό δις.»
Καμπουράκης : «Αααα! Είναι πολύ. Είναι πολλά τα λεφτά, πάνω από μισό δις!!»
Ήσυχος : «Ναι αλλά θα εφαρμοσθεί
Οικονομέας : «Ναι αλλά μην πάει στις καλένδες κι’ αυτό λόγω αδυναμίας εξεύρεσης κονδυλίων
Ήσυχος : «Σε καμία περίπτωση
Το σχετικό video στον παρακάτω σύνδεσμο:
4/3/2015 :      Ο ΥΦΕΘΑ κ. Νίκος Τόσκας σε συνέντευξη του στην εκπομπή «Πρώτη Γραμμή», προσκεκλημένος των δημοσιογράφων Β. Λυριτζή και Δ. Οικονόμου, στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, λέει μεταξύ άλλων ότι ο χρόνος και οι φάσεις εφαρμογής της αποφάσεως του ΣτΕ εξετάζεται αυτή την στιγμή.
Όλη η συνέντευξη καθώς και το σχετικό βίντεο στον παρακάτω σύνδεσμο :
12/3/2015 :    Σε συνέντευξη του ΥΕΘΑ κ. Πάνου Καμμένου στο CRASH μεταξύ πολλών άλλων, σε σχετικές ερωτήσεις για την οικονομική αποκατάσταση των στελεχών, αναφέρει και τα παρακάτω
Δημοσιογράφος :  Θα προχωρήσετε και στην αποκατάσταση των μισθών των στρατιωτικών;
ΥΕΘΑ :           «Όπως είδατε, η πρώτη μου απόφαση ήταν να αποκαταστήσω τα επιδόματα παραμεθορίου στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Η δεύτερη απόφαση σε σχέση με το προσωπικό θα είναι η εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, διότι για εμάς κύριος παράγοντας ισχύος στην Άμυνα είναι ο παράγων άνθρωπος. Εγώ δεν μπορώ να έχω αξιωματικό δικό μου ο οποίος πετάει αυτή τη στιγμή στο Αιγαίο και αναχαιτίζει αεροσκάφη και να παίρνει 1.100 ευρώ και να μην ξέρει αν θα γυρίσει το μεσημέρι στο σπίτι του και αν η οικογένειά του είναι διασφαλισμένη οικονομικά».
Δημοσιογράφος : Αυτό θα ισχύσει και για συνταξιούχους;
ΥΕΘΑ :           «Θα εξασφαλίσω και τους εν ενεργεία και τους συνταξιούχους που προβλέπει η απόφαση του ΣτΕ και δεν με ενδιαφέρει τι μπορεί να πει οποιοσδήποτε από τους "Θεσμούς". Αυτά θα γίνουν άμεσα. Μέσα στον χρόνο, για να μη σας πω μέχρι το καλοκαίρι. Και εμείς είμαστε έτοιμοι. Ήδη έχουμε πάρει πόρους από μέρος των εξοπλιστικών, από τα ποταμόπλοια δηλαδή. Τα έχω γυρίσει σε κωδικούς για το προσωπικό».
Διαβάστε τη σχετική συνέντευξη στον παρακάτω σύνδεσμο :
12/3/2015 :    Το υπουργείο Εσωτερικών απαντά ότι «πάγια δέσμευση του υπουργείου και αυτονόητη συνταγματική υποχρέωση αποτελεί η συμμόρφωση προς τις αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις», λέει ότι είναι αναρμόδιο και ρίχνει το μπαλάκι στα υπόλοιπα υπουργεία.
13/3/2015 :    Το ΥΕΘΑ απαντά ότι στόχος του είναι να αποκαταστήσει τις αδικίες, επαναλαμβάνει τις καλές προθέσεις του για αποκατάσταση των αδικιών, αναφέρει ενέργειες που έχει κάνει μέχρι τώρα και ότι συνεργάζεται με το συναρμόδιο υπουργείο Οικονομικών για να βρεθεί λύση.

14/3/2015 :    Στην εφημερίδα «Φλόγα της Μακεδονίας» διαβάζουμε : «Από το «περιβάλλον» του ΥΕΘΑ κ. Καμμένου Πάνου πληροφορηθήκαμε ότι εγκρίθηκε και προσυπογράφηκε από τον κ. Υπουργό το Προσχέδιο του Νόμου για την πλήρη εφαρμογή –κατά 100%- της υπ. αριθμ. 2192/2014 Αποφάσεως της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για το... στρατιωτικό μισθολόγιο.
Εκτιμάται ότι την 27 Μαρτίου ή λίγες ημέρες αργότερα θα κατατεθεί, μετά και από την υπογραφή από τους αρμόδιους Υπουργούς, για ψήφιση σε νόμο στην Βουλή, για την χορήγηση του υπολοίπου 50% της Αποφάσεως, δεδομένου ότι το πρώτο 50% χορηγείται, όπως και στους δικαστικούς, από 1 Ιουλίου 2014 και δίδονται επίσης σε 36 μηνιαίες δόσεις τα αναδρομικά των 23 μηνών, δηλαδή του χρονικού διαστήματος 1 Αυγ.2012 μέχρι 30 Ιουν.2014.
Από άλλες πηγές πληροφορηθήκαμε ότι υπάρχει κάποιος προβληματισμός κυρίως από τον ΑΝΥΕΘΑ κ. Ήσυχο για το ακριβή χρόνο της εφαρμογής του νόμου, που θα ψηφισθεί.
16/3/2015 :    Εκδόθηκε η απόφαση της 3μελούς Επιτροπής Συμμόρφωσης του ΣτΕ που είχε συνεδριάσει στις 8/1/2015 για την μη συμμόρφωση του υπ. Οικονομικών στην απόφαση για τα στελέχη των ΕΔ και των ΣΑ και επέβαλε πρόστιμο 200.000 ευρώ στο ΥΠ.ΟΙΚ. λόγω της μη... συμμόρφωσης του προς τις τελεσίδικες και αμετάκλητες αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκριναν αντισυνταγματικές τις αναδρομικές περικοπές των αποδοχών των στρατιωτικών όλων των Σωμάτων.
16/3/2015 :    Το ΥΟΙΚ απαντά επαναλαμβάνει με λίγα λόγια ότι εφαρμόζει το νόμο που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση.
16/3/2015 :    Ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών κ. Δ. Μαρδάς, με έγγραφο του προς τη Βουλή, απάντα σε σχετική ερώτηση των βουλευτών Κ. Μάρκου (ΠΟΤΑΜΙ) και Ιωσήφ Φωτήλα (ΠΟΤΑΜΙ), με απλά λόγια ότι εφαρμόζει την απόφαση του ΣτΕ σύμφωνα με την υπουργική απόφαση της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.

19/3/2015 :    Ο κ. ΥΕΘΑ καλεσμένος στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη «Πρωινό ΑΝΤ1» στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, μεταξύ άλλων λέει «….Από το ΥΠΕΘΑ αφαίρεσα από κωδικό των εξοπλισμών 55 εκατομμύρια για τους εν ενεργεία κι ένα άλλο κονδύλι για τους συνταξιούχους ……. περιμένω την απάντηση από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και από το Υπουργείο Ναυτιλίας και τα χρήματα θα απελευθερωθούν άμεσα»

Το απόσπασμα της εκπομπής στο σύνδεσμο :

https://www.youtube.com/watch?v=VViyKBJk8Pw

 

20/3/2015 :    Ο υπουργός Άμυνας κ. Πάνος Καμμένος, δήλωσε μέσω του Twitter ότι το υπουργείο Άμυνας δεν ζήτησε επιπλέον κονδύλι για να εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ για την αποκατάσταση των αποδοχών των αξιωματικών. Όπως διευκρίνισε, το κονδύλι βρέθηκε από κωδικό για μη εκτελεσθέντα εξοπλιστικά προγράμματα.
«Έχουν υπογραφεί όλα περιμένω για λίγο Αστυνομία και Λιμενικό που δεν έχουν βρει κονδύλια ανεξάρτητα όμως θα δοθούν» διαβεβαίωσε.

23/3/2015 :    Ο Πρόεδρος του ΣΑ/ΣΣΑΣ Γ. Αντωνιάδης, καλεσμένος στην εκπομπή "ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΑΡΤΗΡΙΑ" της Φρατζέσκας Σαββοργινάκη, στο ART CHANNEL, στην οποία μεταξύ των άλλων ενημερώνει το κοινό και τους παρευρισκόμενους και για τις αποκαταστάσεις των Στρατιωτικών. Στην εκπομπή συμμετέχει και ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Π. Φιλίππου ο οποίος σχετικά με το θέμα λέει: «…από την ώρα που δεν υπάρχει καμιά απάντηση αρνητική, γιατί αυτό είναι το ουσιαστικό, ή κάποιο κώλυμα ότι δεν μπορούμε να τα δώσουμε για τον α ή β λόγο κλπ. προφανώς ισχύουν οι δεσμεύσεις ότι αυτά θα πρέπει να δοθούν και θα δοθούν. Νομίζω εάν υπάρχει κάποιο θέμα θα υπήρχε, εάν υπήρχε κάποιο θέμα, κάποια απόφαση  θα υπήρξε κάποια ανακοίνωση ότι για τον α ή β λόγο δεν μπορούμε να τα δώσουμε. Το πότε θα δοθούν είναι θέμα που θα πρέπει να το συζητήσετε, αλλά να μην δοθούν δεν νομίζω ότι υπάρχει θέμα».

Το σχετικό video στον παρακάτω σύνδεσμο.
27/3/2015 :    Σε αποκλειστικό της άρθρο η εφημερίδα «Δημοκρατία», δημοσιεύει την κοινή υπουργική απόφαση για την αποκατάσταση στο 100% των μισθών και των συντάξεων των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας στα προ του Αυγούστου 2012 επίπεδα, για τους ενεργεία και τους συνταξιούχους.
Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση που έχει ήδη υπογράψει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος, και έχει προωθηθεί για υπογραφή στους συναρμόδιους υπουργούς, οι μισθοί και οι συντάξεις θα επανέλθουν στα προ του Αυγούστου του 2012 επίπεδα, σε συμμόρφωση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, εντός του 2015, ενώ μέσα στο τρέχον έτος θα δοθούν και τα αναδρομικά της διαφοράς που προέκυψαν από τις άδικες μειώσεις μέχρι και την πλήρη αποκατάσταση των αποδοχών.
Η πρώτη δόση θα καταβληθεί με τη σύνταξη ενός μήνα που θα καθοριστεί, αλλά εντός του 2015, ενώ οι επόμενες δόσεις θα καταβάλλονται με τη σύνταξη εκάστου μηνός σε συνέχεια της πρώτης δόσης.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος, έθεσε το κρίσιμο αυτό θέμα ως πρώτη προτεραιότητα και θα την προωθήσει στη Βουλή τις επόμενες ημέρες προκειμένου να ψηφιστεί.
Τα αναφερόμενα στην παραπάνω απόφαση καθώς και πίνακα με ποσά, που αναφέρονται κατά βαθμό, μπορείτε να διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο :
29/3/2015 :    Σε άρθρο της εφημερίδας «Το χωνί» με τίτλο «7+1 «χακί» νομοσχέδια από τον Πάνο Καμμένο», που υπογράφει ο δημοσιογράφος κ. Αυγερινός Χατζηχρυσός, μεταξύ των άλλων αναφέρεται ότι: «Ήδη, έχουν αλλάξει εδώ και δύο μήνες θέματα που αφορούσαν στο προσωπικό, όπως η αφαίρεση 55 εκατομμύριων ευρώ από κωδικό των εξοπλιστικών, τα οποία πλέον προορίζονται για τους εν ενεργεία στρατιωτικούς και ένα άλλο κονδύλι για τους συνταξιούχους προκειμένου να επιτευχθεί η αποκατάσταση των μισθολογικών αδικιών των προηγουμένων ετών.»
30/3/2015 :    O Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Νίκος Τόσκας, σε συνέντευξη του στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ και στην εκπομπή «ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ», καλεσμένος των Γιάννη Ντσούνου - Χρήστου Κούτρα, σε ερώτηση που του τέθηκε για τα αναδρομικά των στελεχών των ΕΔ, απάντησε: «...Προσπαθούμε να βρούμε λύση, αλλά κάτω από πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες... Δεν έχουμε δώσει λύση ακόμη...».
Το σχετικό βίντεο και τα όσα είπε υπάρχουν στον παρακάτω σύνδεσμο :
2/4/2015 :      Έρχεται στη δημοσιότητα έγγραφο του ΥΟΙΚ που αποστέλλεται στο ΣτΕ, την 12/3/2015, και στο οποίο με λίγα λόγια επαναλαμβάνει τα όσα παλαιότερα ισχυρίζεται σχετικά με τις αυξήσεις που μας χορηγήθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση και για τις οποίες μάλιστα λέει ότι η αύξηση των αποδοχών δεν έρχεται σε αντίθεση με το "δεδικασμένο" των υπ΄ αριθμ. 2192-2196/2014 αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ και αναφέρει:  «Είναι προφανές ότι τυχόν περαιτέρω αύξηση των αποδοχών και συντάξεων των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο τον δημοσιονομικό προγραμματισμό της χώρας, τόσο για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του Προϋπολογισμού του 2014 και του 2015, όσο και των στόχων του ΜΠΔΣ για τα επόμενα οικονομικά έτη 2016 – 2018».
Όλο το έγγραφο του ΥΟΙΚ μπορείτε να το διαβάσετε στον σύνδεσμο http://apostolospapaparisis.blogspot.gr/2015/04/blog-post_2.html
3/4/2015 :      Εκδικάσθηκε στο ΣτΕ, η αίτηση ακύρωσης που κατέθεσε η ΠΟΕΣ μαζί με τις Ενώσεις Στρατιωτικών Περιφέρειας Αττικής και Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης σχετικά με την ακύρωση της απόφασης για «μερική αποκατάσταση των αποδοχών των στρατιωτικών» (Άρθρο 86 του Ν.4307/2014), σύμφωνα με το οποίο εφαρμόσθηκε κατά 50% η απόφαση του ΣτΕ 2192/2014 και όχι πλήρως, όπως επιβάλει το Σύνταγμα, αλλά και κάθε κανόνας Κράτους δικαίου.
            Υπόψιν ότι το ΥΕΘΑ, υπέβαλε αίτημα αναβολής της εκδίκασης με την αιτιολογία ότι ο κ. ΥΕΘΑ προτίθεται να καταθέσει νομοσχέδιο πλήρους εφαρμογής της απόφασης του ΣτΕ. Το αίτημα απερρίφθη.
Περισσότερες λεπτομέρειες καθώς και την ανακοίνωση της ΠΟΕΣ, μπορείτε να διαβάσετε στον σύνδεσμο :
3/4/2015 :      6 βουλευτές της ΝΔ, οι Στέφανος Σωτ. Γκίκας (Κέρκυρας), Νίκος Παναγιωτόπουλος (Καβάλας), Σίμος Κεδίκογλου (Ευβοίας), Γιώργος Στύλιος (Άρτας), Μάξιμος Χαρακόπουλος (Λαρίσης) και Ευριπίδης Στυλιανίδης (Ροδόπης), υπέβαλαν ερώτηση προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας, σχετικά με το έγγραφο που απέστειλε το ΥΟΙΚ στο ΣτΕ, στις 12/3/2015, στο οποίο αναφέρεται η μη δυνατότητα επί πλέον αύξησης των μισθών και των συντάξεων των στελεχών των ΕΔ και ΣΑ λόγω δημοσιονομικής πολιτικής. Ρωτούν εάν αυτό ισχύει γιατί έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις υποσχέσεις του κ. Καμμένου.
Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε στο σύνδεσμο :  
3/4/2015 :      Το ΥΠΕΘΑ, απέστειλε έγγραφο προς το ΥΟΙΚ, με το οποίο του επισημάνει την υποχρέωση συμμόρφωσης του σε δικαστικές αποφάσεις, ήτοι να καταβληθεί αναδρομικά από 1-8-2012 και το υπόλοιπο 50% των αποδοχών στα στελέχη των ΕΔ και των ΣΑ.
            Μια προσεκτική ματιά στο έγγραφο δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι σε κάποιο σημείο αναφέρεται ότι υπάρχει περίπτωση παρέλευσης 5ετίας το οποίο θα έχει νομικές προεκτάσεις με ότι αυτό συνεπάγεται και ακόμη ότι ο χρόνος έναρξης καταβολής των αναδρομικών αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια του Υπουργείου Οικονομικών, λαμβάνοντας υπόψη τις ευρύτερες δημοσιονομικές επιπτώσεις.
Όλο το έγγραφο μπορείτε να το διαβάσετε στον σύνδεσμο :
5/4/2015 :       Ο ΥΕΘΑ κ. Πάνος Καμμένος, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα REAL NEWS, μεταξύ των άλλων, λέει και για την εκτέλεση της απόφασης του ΣτΕ:
Ερώτηση :    «Πότε θα επιστραφούν στους στρατιωτικούς μισθοί και αναδρομικά με βάση την απόφαση του ΣτΕ;»
Απάντηση :  «Άμεσα. Αν το υπουργείο Οικονομικών υπογράψει την απόφαση που έχουμε στείλει, θα τα πληρώσουμε από αυτόν τον μήνα. Εμείς από την Παρασκευή έχουμε στείλει στο υπουργείο Οικονομικών και τον λογαριασμό του ορίου απ' όπου θα πάρουμε τα χρήματα για να πληρώσουμε πρώτα την «αύξηση» των μισθών και των συντάξεων. Δεν έχουμε εξασφαλίσει τα αναδρομικά για να δώσουμε όλα αυτά τα χρήματα μαζί. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν όλα αυτά τα χρήματα. Θα γίνει πρώτα η αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων και εν συνεχεία, όταν μπορέσουμε, με κάποιες δόσεις, θα δούμε το θέμα των αναδρομικών.»
Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε στο σύνδεσμο :  
5/4/2015 :       Σε άρθρο της η εφημερίδα CONTRA NEWS αναφέρει ότι ο ΥΦΕΘΑ κ. Νίκος Τόσκας σε... συγκεντρώσεις στελεχών του Στρατού που έγιναν στην Ξάνθη, την Αλεξανδρούπολη και το Διδυμότειχο, είπε ότι ψάχνουν εναγωνίως στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, τρόπους για να εφαρμόσουν την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την αποκατάσταση των μισθών των στρατιωτικών.
20/4/2015 :    Ο Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας επισκέπτεται το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Με ασάφειες και αόριστα λόγια μεταξύ άλλων λέει «….Αλλά και η εξεύρεση πόρων , θεωρούμε ότι είναι βασικός στόχος. Θα πρέπει το επόμενο διάστημα βγαίνοντας σταδιακά από την κρίση, να αντιμετωπιστούν και οι αδικίες και στο μισθολογικό επίπεδο των προηγούμενων ετών .»
Διαβάστε επί λέξη τί ακριβώς είπε στον παρακάτω σύνδεσμο :
29/4/2015 :    Ο Πρόεδρος και μέλη του Δ.Σ. της Ε.Α.Α.Σ. συναντήθηκαν με τον  Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Αντγο ε.α. Νίκο Τόσκα. Μεταξύ των άλλων συζητηθέντων, έγινε βασική αναφορά στο φλέγον θέμα της πλήρους υλοποίησης της απόφασης του ΣτΕ και της επιστροφής του 100% των αναδρομικών που αφορά τα Μέλη της.  
Ο κ. ΥΦΕΘΑ τόνισε ότι η θέση της κυβέρνησης είναι ίδια, όπως ήταν προεκλογικά, με σεβασμό στις δικαστικές αποφάσεις και σταθερή,  για πλήρη εφαρμογή της αποφάσεως του ΣτΕ, έχοντας όμως στάση αναμονής καθώς την παρούσα χρονική στιγμή τρέχουν οι εξελίξεις της γενικής οικονομικής κατάστασης.
Ολόκληρη την ανακοίνωση της ΕΑΑΣ μπορείτε να τη διαβάσετε στον σύνδεσμο:
30/4/2015 :    Στην εκπομπή «Πρωινό ΑΝΤ1» του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤ1, καλεσμένος του Γιώργου Παπαδάκη είναι ο βουλευτής του Σύριζα και γνωστός εργατολόγος κ. Αλ. Μητρόπουλος, ο οποίος ανακοινώνει την απόφαση του ΣτΕ που κρiνει αντισυνταγματικές  τις μειώσεις όλων των συντάξεων, κύριων και επικουρικών κ.λ.π., και διατάσει την επιστροφή τους σε όλους τους συνταξιούχους. Σε ερώτηση για το πώς και πότε θα εφαρμοσθεί η απόφαση, λέει:
«Μητρόπουλος : … Στα θέματα της συμμόρφωσης ξέρετε τι έγινε με τους «ενστόλους», συνεπώς δεν θέλω να υπεισέλθω είναι θέμα της Κυβέρνησης απόφασης …
Παπαδάκης :           Οι «ένστολοι», οι «ένστολοι», οι οποίοι έχουν δίκιο οι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν δικαιωθεί στα δικαστήρια ήταν κάποιες δεκάδες χιλιάδες, εκατό χιλιάδες νομίζω, εδώ πρόκειται για πόσα εκατομμύρια»
Ολόκληρη την συνέντευξη μπορείτε να τη διαβάσετε στον σύνδεσμο:
Το παρόν προωθείται για ανάρτηση στο site του Παραρτήματος ΕΑΑΣ Ν. Ξάνθης και ταυτόχρονα κοινοποιείται στην ΕΑΑΣ και τα Παραρτήματά της, για την ενημέρωσή τους. Με εκτίμηση Υπτγος ε.α. Γεώργιος Γεωργιάδης, Πρόεδρος Παραρτήματος ΕΑΑΣ Ξάνθης.
 

 

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ  74 χρόνια μετά
Γράφει ο Εμμανουήλ Βασιλάκης, Ταξχος (ΣΣΝΣ) εα, Αντιπρόεδρος Τοπ. Συμβουλίου Παραρτήματος ΕΑΑΣ Κιλκίς.


Ο Ότο φον Μπίσμαρκ, ένας από τους σημαντικότερους Γερμανούς πολιτικούς του 19ου αιώνα είπε: «Εάν ο Ελληνικός λαός, ο φοβερός αυτός λαός, μέσα στις αρετές του, είχε και την ομόνοια, θα είμασταν όλοι υποτελείς του.»
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ- ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
Στο νησί έλαβε χώρα η μόνη ουσιαστική πράξη αντίστασης κατά του καθεστώτος Μεταξά, με την ένοπλη εξέγερση του λαού των Χανίων, που κατέλυσε για ένα 24ωρο τις κρατικές υπηρεσίες της πόλης τον Ιούλιο του 1938. Ήταν ακόμη μία συνέπεια της ιστορικής και πολιτικής αντίθεσης, κατάλοιπο του Διχασμού, μεταξύ βασιλοφρόνων και βενιζελικών που αποτελούσαν τη συντριπτική πλειονότητα του Κρητικού πληθυσμού. Μετά την καταστολή της ενέργειας αυτής, ο Στρατιωτικός Διοικητής Κρήτης Γεώργιος Τσολάκογλου διέταξε τον αφοπλισμό των Κρητών και την παράδοση των περίπου 1.000 σύγχρονων όπλων που οι επαναστάτες είχαν αφαιρέσει κατά τη διάρκεια της εξέγερσης από τις στρατιωτικές αποθήκες. Οι προσπάθειες αφοπλισμού έμειναν χωρίς αποτέλεσμα και ο μερικός εθελοντικός αφοπλισμός επετεύχθη μόνο μετά την εκδήλωση της Ιταλικής επίθεσης το 1940, όταν οι τοπικές εφημερίδες γέμισαν με τις εκκλήσεις του καθεστώτος “Κρήτες, μία από τας μεγαλυτέρας υπηρεσίας που δύνασθε να προσφέρητε εις την αγωνιζόμενη Πατρίδα μας, είναι να παραδώσητε τα υπό την κατοχήν σας ευρισκόμενα παντός είδους πολεμικά όπλα. Η Πατρίς θα σας ευγνωμονεί”.
Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα:
Μας αβιζάρισε ο νωματάρχης να παραδώσουμε τα ντουφέκια γιατί τάχα, λέει,ανάγκη έχει η πατρίδα. Κι όσοι έομε μουλάρια να τα δώσουμε κευτά. Ένα κοντό μαλιχέρι είχα, σαν την κουτσούνα το παντέρμο, κε φίλησά το να το δώσω.
Λέει μου πάλι η γερόντισσα: “Μην το δώσεις μπρε, για δεν κατέμε πώς θα πάει η δουλειά, μπορεί ταχιά παρέκει να χρειγιαστεί επαέ για να πολεμήσεις τσ΄ οθρούς”.
Δεν τσ΄αφουγράστηκα και τόδωκα, μα πλιά το λυπήθηκα παρά το μουλάρι. Ήρθανε του χρόνου τα γυρίσματα. Εμπήκαν και Γερμανοί στη μέση. Εγαήραμε στο χωρίο. Τσιφτέδες, μανάρες και κατσούνες επήραμε και κατεβήκαμε στα κατωμέρια απού πέφταν οι Γερμανοί.
Η γρε μ΄ακλούθιε με το σακκούλι.
Καλά μου μίλιες απατή σου” τση κάνω.
Σάλευε” μου λέει “και σώπα”. (Κρητικό νάκλι)
Όταν πλέον οι Γερμανικές προθέσεις επίθεσης στην Κρήτη έγιναν εμφανείς και αφίχθηκε η ελληνική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Βασιλέα Γεώργιο και τον πρωθυπουργό, κρητικής καταγωγής, Έμμανουήλ Τσουδερό στην Κρήτη, επί ένα περίπου μήνα η ελληνική και η βρεττανική πλευρά διεξήγαγαν ατέρμονες συζητήσεις σε στρατηγικό και τακτικό επίπεδο γύρω από τις δυνατότητες άμυνας του νησιού. Ο Τσουδερός υπογράμμιζε στον Βρεττανό πρέσβη στις 29 Απριλίου ότι “οι κάτοικοι της νήσου άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως είναι έτοιμοι να κάμουν κάθε θυσία για τον αγώνα, και μόνον η απογοήτευσις θα ηδύνατο να περιορίσει τον ενθουσιασμόν των. Οι Κρήτες, γενναίοι πάντοτε, βλέπουν την άνω εκτεθείσαν κατάστασιν με φόβον από ακριβή εκτίμησιν των πραγμάτων και ιδίως διότι είναι εντελώς άοπλοι. Εάν είχον οι κάτοικοι όπλα, αι στρατιωτικαί ελλείψεις θα είχον ολιγωτέραν σημασίαν”
Ο Κρητικός ιστορικός Ι.Δ. Μουρέλλος σε άρθρο του στη εφημερίδα Κρητικά Νέα Ηρακλείου στις 5 Μαϊου 1941 μετουσιώνει σε μία κραυγή το αίτημα όλου του λαού της Κρήτης: Γράφει μεταξύ άλλων “.....όλοι οι Κρητικοί μικροί και μεγάλοι, ξέρουν την ιερά τους υποχρέωση και θα ριζώσουν τα κορμιά τους στ΄ακρογιάλια της ματωμένης πατρίδας των και θα στηλώσουν τις ψυχές των φραγμό αδιαπέραστο μπρος σε οποιονδήποτε εισβολέα. Δώστε μας τουφέκια κι είμαστε έτοιμοι. Δώστε μας τα υλικά μέσα γιατί τίποτ΄ άλλο δε μας λείπει για να δείξουμε στους συμμάχους μας Άγγλους πως είμαστε ικανοί να προστατεύσουμε τ΄ακρογιάλια μας και να κάμωμεν σεβαστούς στους εχθρούς όχι μόνον τους τάφους των προγόνων μας αλλά και τους τάφους των Άγγλων που σκοτώθηκαν για την ελευθερία μας. ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΤΟΥΦΕΚΙΑ”
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Ως μάχη της Κρήτης έχει επικρατήσει να ονομάζεται η εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στο στρατηγικότερο σημείο του Ελληνικού χώρου, τη Κρήτη και η κατάληψη της, κατά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο.
Η μάχη της Κρήτης αποτέλεσε ένα σπουδαίο πολεμικό γεγονός και κράτησε 11 μέρες από τις 20-31 Μαίου του 1941. Στους Γερμανούς εισβολείς εκτός από τις Ελληνικές και συμμαχικές στρατιωτικές δυνάμεις (Βρετανοί, Νεοζηλανδοί, Αυστραλοί) αντιστάθηκαν με ότι μέσο διέθεταν οι κάτοικοι της Κρήτης. Αυτή η αντίσταση των κατοίκων είναι από μόνη της ξεχωριστή για τα στρατιωτικά δεδομένα και μπορεί να συγκριθεί μόνο με την εποποιία του Στάλινγκράντ.
Πριν από την επιχείρηση της κατάληψης, η γερμανική αεροπορία είχε εξαπολύσει μεγάλης κλίμακας βομβαρδισμούς των κρητικών πόλεων και των στρατηγικών σημείων του νησιού.
 Η επιχείρηση της κατάληψης ξεκίνησε το πρωί της 20ης Μαίου 1941. Η βασική επιδίωξη των επιτιθέμενων ήταν η κατάληψη των αεροδρομίων του νησιού και η δημιουργία προγεφυρωμάτων για την μεταφορά μεγαλύτερου όγκου στρατευμάτων και εξοπλισμού. Αυτό που έγινε από την πρώτη στιγμή που φάνηκε ο πρώτος Γερμανός αλεξιπτωτιστής στο κρητικό ουρανό είναι απίστευτο. Οι Κρητικοί, χωρίς να υπάρχει κανένα οργανωμένο σχέδιο που να τους συμπεριλαμβάνει στον αμυντικό σχεδιασμό και σχεδόν άοπλοι, αυθόρμητα, όπως έκαναν για αιώνες απέναντι στον οποιοδήποτε κατακτητή, ξεκινούν μια πεισματική άμυνα με αποτέλεσμα από το πρώτο κύμα των 3000 αλεξιπτωτιστών να μη μπορέσουν να φτάσουν στους αντικειμενικούς στόχους τους παρά ελάχιστοι.
 Οι απώλειές μας ανήλθον σε 13.000 περίπου νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους. Σ’ αυτούς πρέπει να προστεθούν 2000 ακόμη ναύτες. Μετά τον πόλεμο, περισσότεροι από 4000 τάφοι Γερμανών μετρήθηκαν εις την περιοχή του Μάλεμε και του κόλπου της Σούδας και άλλοι 1000 εις το Ρέθυμνον και το Ηράκλειον. Εκτός από αυτούς υπάρχει και ο πολύ μεγάλος και άγνωστος αριθμός των Γερμανών που πνίγηκαν στη θάλασσα. Εκατοντάδες έχουν ρίξει ακόμη οι Κρητικοί σε ξεροπήγαδα που τα σκέπασαν δια να μην ανακαλυφθούν και πολλούς έχουν θάψει σε τάφους που δε βρέθηκαν ποτέ. Συνολικά από αριθμούς που γνωρίζουμε ανήλθαν άνω των 15.000 σε νεκρούς και τραυματίες. Χάθηκαν 170 οπλιταγωγά αεροπλάνα, αρκετά καταδιωκτικά και ανεμόπτερα και αρκετό πολεμικό υλικό. Το τίμημα ήταν πολύ βαρύ για τη νίκη τους».
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΗ
Στην επιχείρηση των 11 ημερών τα θύματα των Γερμανών ήταν τόσο πολλά που ξεπερνούσαν τα θύματα όλου του πολέμου κατά της Ελλάδος. Σύμφωνα με τον Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Στην Κρήτη ο Γκέρινγκ κέρδισε μια «πύρρειο νίκη» διότι με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί θα μπορούσε να κατακτήσει την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ...», ενώ σύμφωνα με τον αρχιστράτηγο Μέσης Ανατολής Αρτσιμπαλντ Γουέιβελ: «Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο».
Η επίλεκτη Μεραρχία των Αλεξιπτωτιστών στο μέλλον δεν θα παίξει πια κανένα ουσιαστικό ρόλο, ούτε θα επιχειρηθεί παρόμοια επιχείρηση κατά την διάρκεια του πολέμου από τους Γερμανούς.
Ο Χίτλερ που έχασε την εμπιστοσύνη του σ' αυτή και στον εμπνευστή της Στιούντεντ είπε: " Η Κρήτη αποδεικνύει ότι οι αλεξιπτωτιστές ανήκουν εις το παρελθόν "
Ο ίδιος ο Στιούντεντ δηλώνει: " Όσοι επολέμησαν εις την Κρήτην του 1941 πρέπει να είναι υπερήφανοι, τόσον οι επιτιθέμενοι όσον και οι αμυνόμενοι. Δι' εμέ όμως ως διοικητή των Γερμανικών Μονάδων Αλεξιπτωτιστών που κατέλαβον την Κρήτη, το όνομα της νήσου είναι συνδεδεμένον με πικράς αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επανήλθα εις τους υπολογισμούς μου, όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεσιν. Το αποτέλεσμα ήταν όχι μόνον να χάσωμεν πολλούς και πολύτιμους αλεξιπτωτιστάς, που τους θεωρούσα σαν παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι γερμανικοί σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχον δημιουργήσει ο ίδιος."
Η Μάχη της Κρήτης:
1) Αντέστρεψε τη χρονολογική σειρά των σχεδίων του Γερμανικού Επιτελείου και επέφερε ριζική μεταβολή στις εκστρατείες και ιδίως στην πορεία όλου του πολέμου.
2) Καθυστέρησε την επίθεση κατά της Ρωσίας ( Επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» ) που είχε προγραμματιστεί για τις 18 Μαΐου 1941 και έδωσε τη δυνατότητα στους Ρώσους να κερδίσουν χρόνο για να αμυνθούν. με μοιραία αποτελέσματα για τις στρατιές του Αδόλφου Χίτλερ, τις οποίες πρόλαβε ο χειμώνας, ενώ οι αεροπορικές, όπως και οι πιο λαμπρές ειδικές δυνάμεις της Γερμανίας στη μεγαλόνησο υπέστησαν δυσαναπλήρωτες απώλειες. Οι Ρώσοι έχουν τονίσει επισήμως ότι με τη Μάχη της Κρήτης κέρδισαν χρόνο για να αμυνθούν.
Αλλά και οι Γερμανοί έχουν παραδεχθεί τις ολέθριες συνέπειες της πύρρειας νίκης τους στην Κρήτη. Σύμφωνα με τον στρατάρχη Βίλχελμ Κάιτελ στη δίκη της Νυρεμβέργης: «Η απροσδόκητη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων καθυστέρησε την επίθεση κατά της Ρωσίας για περισσότερο από δύο μήνες». Πέραν όμως της καθυστέρησης στη Ρωσία, η Μάχη της Κρήτης ζημίωσε τον Χίτλερ και με έναν ακόμα τρόπο, όταν εγκατέλειψε την περίφημη «περιφερειακή στρατηγική του αντιστράτηγου Αλφρεντ Γιοντλ». [Η «Στρατηγική Γιοντλ» συνίστατο στην κατάληψη Κρήτης και Κύπρου με αεραποβάσεις, και στη χρησιμοποίησή τους ως βάσεων για την κατάληψη της διώρυγας του Σουέζ μόλις ο Ρόμελ έφθανε κοντά στην Αλεξάνδρεια, αλλά και για επέμβαση και προσεταιρισμό της Συρίας και του Ιράκ στη Μέση Ανατολή. Με τον τρόπο αυτό, ο Χίτλερ θα αποστερούσε τον βρετανικό στόλο από τις βάσεις του και θα εξουδετέρωνε έτσι στρατηγικά τις βρετανικές δυνάμεις της Μ. Ανατολής για να ελέγξει τα ζωτικά διεθνή συμφέροντα στην περιοχή και να εγκλωβίσει εκεί τα αγγλικά στρατεύματα. Τα ζωτικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο στα οποία αποσκοπούσε η «Στρατηγική Γιοντλ» ήταν μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπό τον έλεγχο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας: ο έλεγχος αν όχι και η εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας και των κρίσιμων πρώτων υλών, καθώς και των γραμμών συγκοινωνιών από τις οποίες διακινούνται αυτά παγκοσμίως.]
3) Το αμυντικό δόγμα του Ελευθέριου Βενιζέλου πως «η Ελλάδα πρέπει να είναι σύμμαχος με την υπερδύναμη που έχει τον έλεγχο της Α. Μεσογείου» το υιοθέτησε και ο Ιωάννης Μεταξάς προ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
4) Οι έντεκα ημέρες που κράτησε η Μάχη της Κρήτης, μπορεί να πει κανείς υπεύθυνα, ότι είναι οι έντεκα ημέρες που άλλαξαν την εξέλιξη του πολέμου. Τόσο οι Βρετανικές δυνάμεις του νησιού αλλά πολύ περισσότερο οι κάτοικοί του έγραψαν τις πλέον ένδοξες σελίδες στην ιστορία του Β! παγκοσμίου πολέμου. Και θα μπορούσαν να γράψουν ακόμη περισσότερες αν είχαν καταφέρει να αποφύγουν κάποια καθοριστικά, για την μάχη, λάθη. Με κυριότερο την έλλειψη προστασίας στο αεροδρόμιο του Μάλεμε, εκεί όπου ήταν ο κύριος στόχος της γερμανικής επίθεσης αλλά και η θέση κλειδί της όλης μάχης.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η αυτοθυσία του λαού της Κρήτης και ο τρόπος που αντιμετώπισαν τον εισβολέα έχει περάσει στην ιστορία του κόσμου σαν κάτι το ανεπανάληπτο. Έγραψαν σελίδες δόξας που ποτέ κανένας άλλος λαός στον κόσμο δεν θα μπορέσει να γράψει. Η αντίσταση των Κρητικών ήταν ο προάγγελος της Ελληνικής Εθνικής αντίστασης, αλλά και της Γαλλικής και της αντίστασης των Γιουγκοσλάβων και των Ρώσων.
Άμεσα ή έμμεσα, πραγματικά ή συμβολικά, η Ελλάδα είχε παλέψει όχι μόνο για τη δική της ελευθερία, αλλά και για εκείνη όλης της Ευρώπης.
Η μάχη της Κρήτης έδειξε ότι η τρομερή πολεμική μηχανή που σάρωνε με μεγάλη ευκολία όλους τους ευρωπαϊκούς στρατούς, τα βρήκε δύσκολα μπροστά σε μερικούς αποφασισμένους Κρητικούς. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω αποσπάσματα από ριζίτικα τραγούδια εμπνευσμένα από τη μάχη της Κρήτης.
"...Χίτλερ να μην το καυχηστείς πώς πάτησες στην Κρήτη
ξαρμάτωτη την ήβρηκες και τα παιδιά τση 'λειπαν
στα ξένα πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία..."
"... Κρήτη μ’ η Μεραρχία σου, αν ήτανε κοντά σου,
το Γερμανό θα ν’ έθαφτες μέσα στα χώματά σου.

Κρήτη μου όμορφο νησί, που ‘γραψες Ιστορία,
Δίχως στρατό πολέμησες μιαν αυτοκρατορία!

Τση Κρήτης τ’ Άγια Χώματα, όπου κι ανέν τα σκάψεις,
Αίμα παλικαριών θα βρεις, κόκκαλα θα ξεθάψεις..."
"...Οι Άγγλοι και οι Αυστραλοί, και Ζηλανδοί ομάδι,
αντάμα με τους Έλληνες πηγαίνουνε στον Άδη.
Τέτοια ψυχή, τέτοια καρδιά, και λεβεντιά δεν είδα.
Η Κρήτη σαν να ήτονε δικήτωνε πατρίδα.
Και πολεμούσανε κι αυτοί ως ότου σκοτωθήκαν,
Κι όσοι δεν αποθάνασι αιχμάλωτοι πιαστήκαν..."
Ο αγώνας για την λευτεριά της Πατρίδας μας γινόταν, και θα γίνεται γλέντι για τον αγωνιστή “Χορός ή με την λύρα ή με το βιολί, πάντα χορός ο δρόμος των Ελλήνων” όπως πολύ εύστοχα σημειώνει ο Κωστής Παλαμάς και τούτο επειδή ανέκαθεν πιστεύουμε στην “ισχύ του δικαίου” και όχι στο “δίκαιο του ισχυρού” .
..//..




«Οι κουζουλοί την κάνανε αθάνατη την Κρήτη»
Σ’ ένα παλιό τεύχος του πάντα εξαιρετικού περιοδικού «Ο ΣΩΤΗΡ» εντόπισα ένα κείμενο, από αυτά που δεν τα αφήνεις ύστερα από την πρώτη ανάγνωση, αλλά, σκέφτεσαι ότι πρέπει να μοιραστείς και με άλλους την συγκίνηση και το μεγαλείο που αναβλύζει από τα φυλλώματά τους.
Πρωτίστως, έχω την συνήθεια, να τα «δωρίζω» στους μαθητές μου, διότι τούτες οι γενεές δεν γνωρίζουν την Πατρίδα τους - ως προσανάμματα πατριδογνωσίας - αλλά και για να αναπληρώσω τις νερόβραστες και άνοστες τιποτολογίες που περιέχουν τα εν χρήσει σχολικά εγχειρίδια.
Το κείμενο στο οποίο αναφέρομαι είναι «η διαθήκη του οπλαρχηγού Αντωνίου Ζωγράφου-Ξανθουδίδη». (Το πρωτότυπο φυλάσσεται στο ιστορικό μουσείο Ηρακλείου).

Ο Αντώνιος Ξανθουδίδης (1819-1896), γεννήθηκε, έζησε και πέθανε στην Κρήτη. Μεγάλη μορφή, «γενναίος μετά φρονήσεως, αφιλοκερδής, τύπος χρηστού και μεγαλοψύχου πατριώτου», λεβέντης οπλαρχηγός, έλαβε μέρος στους ηρωικούς αγώνες της Κρήτης για απελευθέρωση και ένωση με την Πατρίδα. Διακρίθηκε κυρίως στην Μεγάλη Επανάσταση του 1866-1869, «αρχαίος άνθρωπος» που θα έλεγε και ο Κόντογλου, από αυτούς που «μοσχοβολούν σαν το Τίμιο Ξύλο».
Ασχολήθηκε με την πολιτική, με την πρωταρχική σημασία του όρου και όχι με την κατεστημένη λωποδυσία της εποχής μας- «ήταν τότε που οι άνθρωποι έζων δι’ εν έπαινον και πέθαινον δι’ ένα τραγούδι», όπως έλεγε ο Ανδρέας Καρκαβίτσας. Υπήρξε ακόμη και αγιογράφος. Παραθέτω την διαθήκη του – υποθήκη για την Πατρίδα, για να κατανοήσουμε τι λογής ήταν οι Έλληνες, οι προκομμένοι εκείνοι άνθρωποι, που μας χάριζαν λευτεριές και προίκιζαν τους απογόνους «ηθική, αρετή, σέβαση εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκείαν μας… για να έχουν την ευλογία του Θεού».
(Μακρυγιάννης)
«α) Αποθνήσκων τέκνον γνήσιον της Ανατολικής Εκκλησίας του Χριστού εντέλλομαι τους αγαπητούς μου υιούς, εμά τέκνα, ίνα διατελώσι πιστά και αφωσιωμένα εις την πάτριον αυτών θρησκείαν, παραγγέλλω επομένως αυτών ίνα ακριβώς εκπληρώσωσι τα χριστιανικά καθήκοντά των και διαφυλάττουν άμεμπτα τα χριστιανικά έθιμα της Πατρίδος. Συνιστώ δε ενθέρμως προς παντός άλλου την ελεημοσύνην… παραγγέλλω εις τα τέκνα μου να βοηθώσι τους πτωχούς, παραδειγματιζόμενα από τους γονείς αυτών.
β) Εντέλλομαι… ν’ αφοσιωθώσιν εις την δικαίωσιν της Πατρίδος, απωθούντες τας εγωϊστικάς ιδέας του συμφέροντος και του ατομισμού…
γ) Aς έχωσιν υπ’ όψιν το συμφέρον της Πατρίδος, όντες ήπιοι προς τους αντιθέτους και αμνησίκακοι, διότι η μνησικακία αρμόζει μόνον εις τα θηρία…
δ) Παραγγέλλω τους υιούς μου να οδηγήσουν τον εισέτι άγαμον αδελφόν των, Στέφανον, να συζευχθή μετά Ελληνίδος Ορθοδόξου…
ε) Παρακαλώ την σύζυγόν μου, και μετά τον θάνατον αυτής, τα τέκνα μου, να τελούν τα ετήσια μνημόσυνα κατά τα έθιμα της Πατρίδος…
στ) Συνιστώ εις τα τέκνα μου να αποφεύγουσι την σπατάλην και την φιλαργυρίαν, διότι αμφότερα τα ελαττώματα αυτά είναι μισητά».
Οσμήν ευωδίας πνευματική αναδίδει η διαθήκη του Κρητικού καπετάνιου. Ξεκινά με ομολογία πίστεως, όπως πράττουν όλοι όσοι ζουν, αναπνέουν και γεύονται τα καθάρια νάματα της αγίας μας Ορθοδοξίας.
Η φράση «τέκνον γνήσιον της Ανατολικής Εκκλησίας του Χριστού», παραπέμπει σε μία παρόμοια του Αλ. Παπαδιαμάντη, όταν απαντούσε στον αιρετικό Μακράκη και τους οπαδούς του, οι οποίοι τον εγκαλούσαν περί αθεΐας-ποιόν; Τον Παπαδιαμάντη! Έγραφε ο κυρ-Αλέξανδρος: «Αλλά πού ανακαλύψατε ότι εγώ είμαι άθεος; Έχετε λοιπόν και πνεύμα Πύθωνος, ολόκληρον λεγεώνα έχετε; Εξωρκισμένοι να είσθε. Εγώ είμαι τέκνον γνήσιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας εκπροσωπουμένης υπό των επισκόπων της». (εκδ. «Γιοβάνης», τομ. 5ος, σελ. 365).
Πρώτη εντολή και παραγγελία του μεγάλου Κρητός προς τα αγαπητά του τέκνα-πέντε αγόρια- είναι η αφοσίωση εις την «πάτριον» πίστη, ήθος κολοκοτρωναίικο «να φυλάξετε την πίστιν σας και να την στερεώσετε» καταπώς κανοναρχούσε τους νέους των Αθηνών και ο Γέρος του Μωριά. Δεν απαριθμεί χρήματα, χωράφια, βιός και λοιπά δολώματα αμαρτίας και κωλύματα αρετής. «Αυτή-η των χρημάτων περιουσία- κώλυμα προς την αρετήν γίνεται… Αι γαρ τρυφαί και οι άτυποι ηδοναί και τα μυρία κακά εντεύθεν τίκτεται». Η χρηματική περιουσία, κατά τον άγιο Χρυσόστομο, γεννά μύρια κακά στους νέους. (ΕΠΕ, 5, 60-54). Ο λαός μας, όσο ζούσε την έντιμον πενίαν του, πριν την ολέθρια ανάμειξή του με τους Φράγκους και τα δολοφονικά δάνεια, ήθελε πρώτα το μέτωπο καθαρό και «καλή καρδιά». («Καρδίαν καθαρά κτίσον εν εμοί ο Θεός»).
Η φτώχεια κρατούσε την ψυχή του σε κατάσταση υγείας. Από τότε που έμαθε ότι η αφοσίωση «εις την πάτριον θρησκείαν» και η διαφύλαξη «των χριστιανικών εθίμων της Πατρίδος» δεν συνάδουν με τον εξευρωπαϊσμό του, απαρνήθηκε «τιμημένα πρωτοτόκια» και ενδύθηκε τις παρδαλές κουρελούδες του γραικυλισμού, της υποτέλειας. και της ξενολατρίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ξεπουλήθηκε η Πατρίδα μας, μέσω των εγκληματικών «μνημονίων», επί των ημερών μας, αφού προηγήθηκε η ψευτοευημερία των ευρώ, αλλά κυρίως ο πνευματικός υποσιτισμός του λαού μας. «Η υποτέλεια και η διαφθορά παύουν το αίσθημα του πατριωτισμού και τον υπέρ του κοινού συμφέροντος ζήλον, και φέρουν αναποφεύκτως την ιδιοτέλειαν και (καθιστούν τους ανθρώπους) επιρρεπείς εις τας κοινάς προδοσίας», έγραφε ο σπουδαίος Κοσμάς Φλαμιάτος. (Κ. Σαρδελή, «Η προδομένη παράδοση», α’ τόμος, σελ. 15, εκδ. «ΤΗΝΟΣ»).
Γι’ αυτό και ο Κρητικός ήρωας «συνιστά ενθέρμως» στα παιδιά του, να αποφεύγουν την σπατάλη και την φιλαργυρία, να είναι αμνησίκακοι, ταπεινοί, ήπιοι και ελεήμονες «παραδειγματιζόμενοι από τους γονείς αυτών». Σπουδαία παραγγέλματα, ορθόδοξα, πατερικά. «Παράδειγμα τοις τέκνοις παρέχειν», προέτρεπε ο ιερός Χρυσόστομος, η βασιλική οδός για μία σωστή και αρχοντική ανατροφή των παιδιών.
Εντύπωση προκαλεί η τέταρτη παραγγελία του αγωνιστή προς τους υιούς του. Να συζευχθεί, ο άγαμος Στέφανος-λαμπρός αρχαιολόγος αργότερα- μεθ’ Ελληνίδος Ορθοδόξου. Σήμερα, ένα «γνήσιον τέκνον» του ευρωπαϊκού μας προσανατολισμού, αυτό θα το χαρακτήριζε ρατσισμό. Κάτι παραπάνω ήξερε ο λαός όταν θυμόσοφα έλεγε «παπούτσι απ’ τον τόπο σου και ας είναι μπαλωμένο».
Αξιοσημείωτη και η εντολή διαφύλαξης «αμέμπτως», και μάλιστα δύο φορές στο κείμενο των χριστιανικών εθίμων της Πατρίδος. Αυτό το ξέρουμε από τον Ηρόδοτο. Μετά το ομόθρησκον και το ομόγλωσσον, ακαταγώνιστο φυλακτήριο της εθνικής συνείδησης είναι το ομότροπον τα ήθη και τα έθιμα που δροσίζουν και ευκλεΪζουν τον βίο του λαού.
Στην Κρήτη λένε μία ωραία μαντινάδα:
«Νοικοκυριοί και φρόνιμοι
δεν ζουν στον Ψηλορείτη
οι κουζουλοί την κάνανε
αθάνατη την Κρήτη».
Αυτή η κουζουλάδα, η «παλαβή φλέβα» που έλεγε και ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, μας λείπει. Οι Τουρκοκρατίες όμως και οι Φραγκοκρατίες δεν φεύγουν με φρονιμάδα και «άψογη στάση». Άνθρωποι σαν τον Κολοκοτρώνη, τον Παύλο Μελά και τον Αντ. Ξανθουδίδη αφυπνίζουν, με την «τρέλλα» τους, τους λαούς.







Ο Εμπαιγμός
Γράφει ο κ Κώστας Ιατρίδης, Αντιπτέραρχος (Ι) εα, Πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Αξκών Αεροπορίας

Η ζωή των χιλιάδων στρατιωτικών σε ξηρά, θάλασσα και αέρα είναι μία ιστορία «καθημερινής τρέλας». Ανυπαρξία ωραρίου, συχνές μεταθέσεις, δύσκολη διαβίωση – δική τους και της οικογενείας τους-, αδυναμία εργασίας της συζύγου στον ιδιωτικό, ιδίως, τομέα, κίνδυνος και ευθύνη. Ελάχιστες αμοιβές, χωρίς αναγνώριση αργιών, υπερωριών και ειδικών συνθηκών, με αστείο «ειδικό μισθολόγιο». Γενιές στρατιωτικών μεγάλωσαν με την κουλτούρα ότι ο στρατιωτικός δεν ασχολείται με χρήματα, δεν του πρέπει να ασχολείται. Ο Αξιωματικός εκτελεί λειτούργημα, υπηρετεί την Πατρίδα και το Έθνος, και αυτό δεν είναι δουλειά, είναι αποστολή. Και η αποστολή δεν πληρώνεται. Η Πολιτεία, αναγνωρίζοντας το έργο τους, αποδίδει τα αναγκαία οικονομικά εφόδια για την αξιοπρεπή διαβίωση του στρατιωτικού. Γι’ αυτό εξάλλου λαμβάνει «αποδοχές» και όχι «μισθό». Λόγια της ηγεσίας, που χαράχτηκαν στις ψυχές των στρατιωτικών και δημιούργησαν την κουλτούρα και την πραγματικότητα του μέσου στρατιωτικού επί δεκαετίες.
Σήμερα, όμως, η οικονομική κρίση αποκάλυψε τις αδικίες στα μισθολόγια των εργαζομένων…. Για τους στρατιωτικούς επιβάλλεται να καταρριφθεί ένας μύθος, να καταδειχθούν δύο απρέπειες και να επισημανθεί ένας κίνδυνος.
Ο μύθος είναι ότι οι στρατιωτικοί ανήκαν στα μισθολογικά ρετιρέ. Ότι είναι οι προνομιούχοι. Και αυτό απεδείχθη με τους μισθούς και τις συντάξεις που παίρνουν, πιο μικροί και από τον κλητήρα της Βουλής. Ντροπή!
Η πρώτη απρέπεια ήταν ότι η πολιτεία μείωσε τις αποδοχές των στρατιωτικών περισσότερο από άλλες κατηγορίες μισθοδοτούμενών της. Η δεύτερη απρέπεια ήταν ότι εξίσωσε μισθολογικά τους στρατιωτικούς στο εσωτερικό των κλάδων τους. Διατηρώντας τα καθήκοντα και την ευθύνη των διαφορετικών θέσεων και βαθμών στη στρατιωτική ιεραρχία, συμπίεσε μισθολογικά τους μεγαλύτερους βαθμούς προς τις αποδοχές των μικρότερων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ο κίνδυνος, τέλος, προέρχεται από την αθέατη και υποβόσκουσα αμφισβήτηση της φυσικής ιεραρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων, διότι υπάρχει η αίσθηση ότι δεν υποστήριξε αποτελεσματικά τους υφισταμένους της. Άδικο μεν, γεγονός δε.
Εξακολουθείτε, κύριοι Πολιτικοί, να εξαίρετε τη σπουδαιότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και να αναγνωρίζετε «φραστικά» το έργο των στρατιωτικών και τη σημασία του για την εθνική άμυνα, αλλά στην πραγματικότητα πράττετε ακριβώς το αντίθετο με τα έργα σας. Τους υποτιμάτε και τους κοροϊδεύετε και αυτό είναι ό,τι χειρότερο. Γιατί λοιπόν να νιώσουν υπερήφανοι οι στρατιωτικοί; Για την αναγνώριση; Για τις διακηρύξεις σας; Για τις απραγματοποίητες υποσχέσεις σας;
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί το χώρο των στρατιωτικών υπάρχει τόση συσσωρευμένη οργή, πικρία και απογοήτευση; Φαίνεται ότι δεν σας ενδιαφέρει και εξακολουθείτε να τους εμπαίζετε και να τους απαξιώνετε. Γι’ αυτό και εμείς έχουμε σταματήσει πλέον να ακούμε τι λέτε, βλέπουμε μόνο ότι κάνετε. Και έτσι θα σας κρίνουμε από τούδε και στο εξής!!
Πηγή:  Ένθετο περιοδικό "ΑΡΜ" Εφημερίδας "Δημοκρατία"





Η κόλαση στα Σκόπια και ελληνικά συμφέροντα
Γράφει ο κ Κωνσταντίνος Χολέβας Πολιτικός Επιστήμων


Οι φονικές συγκρούσεις ανάμεσα στους Αλβανούς ενόπλους και στους Σκοπιανούς αστυνομικούς στο Κουμάνοβο έρχονται να προστεθούν στη μακρά σειρά ένοπλων παρεμβάσεων των Αλβανών εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της ΠΓΔΜ. Από το 2001 όταν η αλβανική κοινότητα, που αριθμεί το 30% του συνολικού πληθυσμού, εξεγέρθηκε και αυτονομήθηκε, οι δυτικές επαρχίες του γειτονικού μας κράτους δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση των ψευδομακεδόνων. Η αλβανική σημαία κυματίζει στο Τέτοβο, στη Στρούγκα, στο Ντέμπαρ, τα αλβανόφωνα σωματεία αρνούνται να παίξουν ποδόσφαιρο με τις ομάδες των Σλάβων, η Ιλλυρίδα έχει ανακηρυχθεί ήδη υποψήφια προς απόσχιση αλβανική περιοχή και η συμφωνία της Αχρίδος του 2001 απλώς συγκαλύπτει την προφανή κατάσταση διαλύσεως του κράτους.
Ο αλβανικός άνεμος είναι ισχυρός και έχει τη σιωπηρή στήριξη των ΗΠΑ. Από τη στιγμή που αποσχίσθηκε το Κόσοβο από τη Σερβία με τις ευλογίες της Δύσης, το επόμενο βήμα, αργά ή γρήγορα, θα υλοποιηθεί. Θα αποσχισθούν οι αλβανικές περιοχές από την ΠΓΔΜ και το υπόλοιπο κομμάτι θα αναζητήσει την τύχη του. Να επιβιώσει μόνο του δεν μπορεί. Το πιθανότερο θα είναι να μοιρασθεί μεταξύ Βουλγαρίας και Σερβίας. Προσωπικά δεν θα εκπλαγώ, διότι εδώ και 20 χρόνια έχω υποστηρίξει τη θέση: Να μην παραχωρήσουμε το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας σε ένα μόρφωμα, το οποίο σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει.
Το ερώτημα που θέτουν ορισμένοι συμπατριώτες μας, δηλαδή αν μας συμφέρει η διάλυση του ψευδομακεδονικού κράτους, μου φαίνεται αφελές. Ουδείς θα μας ρωτήσει ούτε μπορούμε να κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε τη δρομολογημένη πορεία του αλβανικού αλυτρωτισμού. Οι εθνικιστές του Γκρούεφσκι όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν. Από την άποψη των ελληνικών εθνικών συμφερόντων αν δούμε το ζήτημα, πιστεύω ότι μας συμφέρει η διάλυση του μορφώματος, το οποίο κατασκεύασε ο κομμουνιστής δικτάτωρ Τίτο για να διεκδικεί ελληνικά και βουλγαρικά εδάφη.
Τα τεχνητά κράτη πέφτουν θύματα της πολυεθνικής και της πολυπολιτισμικής συνθέσεώς τους. Είναι αδύνατον να παραμείνουν ενωμένοι σε ένα κράτος Αλβανοί, που ονειρεύονται τη «Μεγάλη Αλβανία», ψευδομακεδόνες Σλάβοι που διαστρεβλώνουν ή κλέβουν την Ιστορία των γειτονικών λαών, Βούλγαροι που νοσταλγούν το ΒΜΡΟ του 1893-1908, Σέρβοι, Βόσνιοι, Τούρκοι, Αθίγγανοι και απροσδιόριστος αριθμός Ελλήνων, κυρίως Βλαχοφώνων. Η ανέγερση αγαλμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε κεντρικές πλατείες μπορεί για λίγα χρόνια να λειτούργησε ως συγκολλητική ουσία. Οχι όμως για πολύ. Οι βαλκανικοί άνεμοι φυσούν πιο δυνατά απ' ό,τι υπολόγιζαν ο Γκλιγκόροφ και ο Γκρούεφσκι.
Αν προσωρινά η ΠΓΔΜ επιβιώσει, θα αναγκασθεί να αλλάξει μορφή και ιδεολογία. Θα είναι μία χαλαρή ομοσπονδία Αλβανών, Σλάβων και άλλων μειονοτήτων, άρα δεν θα μπορεί να προβάλλεται ως το κράτος των «Μακεδόνων». Οι Αλβανοί, που θα είναι συγκυρίαρχοι, έχουν ήδη προτείνει ως όνομα του κράτους τη «Δαρδανία», χωρίς τον ενοχλητικό όρο «Μακεδονία». Αν, τελικά, το κράτος διασπασθεί και παύσει να υπάρχει, τότε πάλι θα είναι καλό για την Ελλάδα. Ένας εθνικισμός λιγότερος στα Βαλκάνια. Ούτως ή άλλως, τον αλβανικό και τον βουλγαρικό εθνικισμό τον είχαμε και θα τον έχουμε. Ας γλιτώσουμε από την ιδεολογία του «Μακεδονισμού», που απειλεί την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων και θέτει ζητήματα ανύπαρκτων μειονοτήτων.
Η Ελλάς οφείλει να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό την κατάσταση και να θυμηθεί ότι όταν το 2001 βοηθήσαμε την κυβέρνηση των Σκοπίων να αποκρούσει την αλβανική εξέγερση, λάβαμε ως ανταπόδοση μια πιο εχθρική προπαγάνδα. Είναι καιρός να σταματήσουμε τις υποχωρήσεις και να φροντίσουμε για το εθνικό μας συμφέρον εν όψει των διαλυτικών φαινομένων στην ΠΓΔΜ.
Να ξεχάσουμε κάθε σκέψη για σύνθετη ονομασία του σκοπιανού κράτους και να μεριμνήσουμε για την τύχη της ελληνικής μειονότητας.
Πηγή: Εφημερίδα "Δημοκρατία"

..//..






Και ο πατέρας, του σφαγέα των Ελλήνων Ιμπραήμ πασά, εκπαιδευτικό πρόγραμμα


Ερωτώ: Θα μπορούσε να διοργανωθεί στη Δράμα ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, κατάλληλο για να το παρακολουθήσουν και μαθητές του Δημοτικού, με θέμα τον Δράμαλη πασά; Θυμίζω ότι ο Μαχμούτ πασάς, καταγόταν από την Δράμα, γι’ αυτό έμεινε κοινώς γνωστός ως Δράμαλης. «Διέπρεψε» ως σφαγέας Χριστιανών και στην Δράμα και στην Λάρισα, όπου είχε μετατεθεί, για να λάβει, τέλος, τον «μισθό» που του άξιζε, από το γιαταγάνι του Κολοκοτρώνη, στα Δερβενάκια.

     Καυχώνται, λοιπόν και επαίρονται οι Δραμινοί για την καταγωγή του θηρίου; Θα επέτρεπαν στα παιδιά τους να παρακολουθήσουν εκπαιδευτική «δράση», η οποία θα εξυμνεί τον Δράμαλη; Ο κοινός νους λέει όχι. Αλλά πού να βρεις σήμερα κοινό νου, λογική, ιδίως στο υπουργείο Παιδείας και στο αμαρτωλό Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, το οποίο πρέπει να καταργηθεί!
Θα ανεχόταν οι κάτοικοι των Ιωαννίνων, να συμβεί κάτι παρόμοιο με την αιμοσταγή τύραννο Αλή πάσα; (Τον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, κάποια σκύβαλα της νεοταξικής ιστοριογραφίας, προσπαθούν να τον παρουσιάσουν ως «Βοναπάρτη της Ηπείρου»).
     Το ίδιο ισχύει και για τον γενοκτόνο μας Μουσταφά Κεμάλ, τον οποίο ψευδώς τον παρουσιάζουν ως καταγόμενο από την Θεσσαλονίκη. (Αν και με τον νυν ανεκδιήγητο δήμαρχό της όλα τα περιμένει κανείς).
     Και όμως βρέθηκε πόλη της Ελλάδας, η οποία τιμά «ευκλεές» τέκνο της, σφαγέα και εξολοθρευτή του Γένους μας. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ τους κατοίκους ή την δημοτική αρχή της πόλης, αλλά εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας.
      Εξηγώ. Στην Καβάλα, κατοικοεδρεύει το Ινστιτούτο Μωχάμετ Αλι, επονομαζόμενο «IMARET», το οποίο στοχεύει στην «Έρευνα της Ανατολικής Παράδοσης». ( Τι θα πει ανατολική παράδοση;).  Το εν λόγω Ινστιτούτο εκπόνησε εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Στα ίχνη του Μωχάμετ Αλι» και πέτυχε την έγκριση του υπουργείου, όπερ σημαίνει ότι σχεδόν υποχρεώνονται να το παρακολουθήσουν και παιδιά του δημοτικού σχολείου.
      Και αυτό συνέβη, παραμονές της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου. Το τι περιλαμβάνει η παρακολούθηση από μαθητές και δασκάλους της εν λόγω δράσης θα το δούμε παρακάτω. Ας «βαδίσουμε» όμως, παρενθετικά, στα «ίχνη του Μωχάμετ Άλι», να δούμε ποιον τιμά η ελληνική εκπαίδευση.
      Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1769, από οικογένεια Τουρκαλβανών. Κατόρθωσε, με τις πολεμικές του ικανότητες, να αναγνωρισθεί το 1805 «Σελίμ πασάς» (τοπάρχης) της Αιγύπτου. Κατά την Επανάσταση το ’21, ανταποκρίθηκε στην έκκληση του σουλτάνου Μαχμούτ, να τον βοηθήσει στην κατάπνιξη της εξέγερσης των Ελλήνων. Γράφει ο Σπ. Τρικούπης στην «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως»: «Ελέγετο δε και επιστεύετο ότι συνωμολογήθη να κρατήση, ο σατράπης ούτος, υπό την εξουσία του όσους εν αποστασία τόπους υποτάξη και του μεν κατοίκους χριστιανούς ν’ απαγάγη αιχμαλώτους εις Αίγυπτον ή αλλού, αυτούς δε τους τόπους να κατοικίση υπό Αιγυπτίων και άλλων Μωαμεθανών». (τομ. Γ’, εκδ. «Γιοβάνης», σελ. 127). Έτσι την 7η Ιουλίου του 1824 αναθέτει στον γιο του Ιμπραήμ, την υλοποίηση του σατανικού σχεδίου: να απαγάγει, όσους Έλληνες γλιτώσουν την σφαγή, από την Ελλάδα και να την «κατοικίση» υπό Μωαμεθανών. Σχέδιο που τότε απέτυχε, γιατί σε τούτο τον τόπο ζούσαν Κολοκοτρωναίοι και Καραϊσκάκηδες, ενώ τώρα επιτυγχάνεται, γιατί μας κυβερνούν κυρά-Τασίες και λοιποί Νενέκοι, Γραικύλοι προσκυνημένοι. Ας το χωνέψουμε μ’ αυτά που γίνονται με τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες ακυρώνεται η Επανάσταση του ’21. Τα εγκλήματα των δυτικών συμμοριών τύπου Μπους, Κάμερον και Σαρκοζί σε Ιράκ και Λιβύη και Συρία, τα πληρώνει η πατρίδα μας, η οποία και εν μέσω φρικτής κρίσης διατηρεί την ανθρωπιά της. Όμως, όπως δηλώνει η κυρία Τασία, θα τους «κατοικίση» τους μουσουλμάνους σ’ όλη την Ελλάδα, για να απλωθεί ο τρόμος σ’ όλη την Επικράτεια και όσοι το αρνούνται αυτό είναι-δεν βρίσκω άλλη πιο ανώδυνη λέξη- ηλίθιοι.
      Αυτές τις διαταγές είχε το αιμοσταγές κτήνος, ο Μπραΐμης, από τον πατέρα του. Και ποιός ήταν ο Ιμπραήμ; «Ήταν ο Μπραΐμης μεθυσμένος πίνει ρούμι και κρασί μποτίλιες. Μπεκρής πολύ και παραλυμένος εις γυναίκες και παιδιά», γράφει ο Μακρυγιάννης. («Απομνημονεύματα», εκδ. Ζαχαρόπουλος, σελ. 396).
Παλαιότερα στο Μοριά, όταν ήθελαν να περιγράψουν εμφατικώς κάποια θεομηνία, έλεγαν: «Μπραΐμης πέρασε!» Χιλιάδες γυναίκες και παιδιά, μαγάρισε ο διεστραμμένος και τα έστελνε στα χαρέμια του πατέρα του.
      Όταν ο Καποδίστριας αργότερα θέλησε να ελευθερώσει κάποιες Ελληνίδες, πληρώνοντας για την εξαγορά τους, αυτές αρνήθηκαν. Η ντροπή δεν τις άφηνε... Αυτούς, λοιπόν, τους κτηνανθρώπους αποφάσισε να τιμήσει το υπουργείο εθνοκτόνου παιδαγωγίας, και βρέθηκαν, δυστυχώς, σχολεία και δάσκαλοι, στην Καβάλα, που έσπευσαν, παραμονές της εθνεγερσίας να οδηγήσουν Έλληνες μαθητές στο μουσείο του Μωχάμετ Άλι. Διαβάζω από την επιστολή διαμαρτυρίας γονέων και εκπαιδευτικών του νομού Καβάλας.
     «Εκεί τους υποδέχτηκε η ορισμένη εμψυχώτρια του προγράμματος μία ελληνίδα δασκάλα, η οποία ντύθηκε με ισλαμική στολή και μάλιστα ζήτησε να απευθύνονται σε αυτήν οι δάσκαλοι και οι μαθητές όχι με το ελληνικό-χριστιανικό όνομά της, αλλά με το τουρκικό-μουσουλμανικό όνομα ΝΑΣΙΦ και ανάμεσα στις ερωτήσεις που υπήρχαν προτυπωμένες και τις οποίες υπέβαλαν τα παιδιά, στις 18 Μαρτίου 2015, στον νεκρό εδώ και δύο αιώνες ΜΩΧΑΜΕΤ ΑΛΙ ήταν και η εξής 8η ερώτηση: “Δεν σε κορόιδευαν που είχες σκούρο δέρμα, δεν σε μισούσαν που ήσουν ΤΟΥΡΚΟΣ”; Αυτές οι ερωτήσεις έγιναν στα πλαίσια  ενός θεατρικού δρώμενου που αφορούσε ένα ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ προς τον Μωχάμετ Άλι.
      Εν συνεχεία έγινε περιήγηση στο Μουσείο του Μωχάμετ Άλι, που είναι η παλιά οικία του στην Καβάλα, επισκέφτηκαν στους χώρους ενδιαίτησης ανδρών και γυναικών (σαλαμλίκ-ανδρώνας και χαρεμλίκ-γυναικωνίτης) και το δωμάτιο του χαρεμιού όπου ξάπλωναν όλες οι παλλακίδες, τα ιδιαίτερα δωμάτια του πασά και το δωμάτιο της ευνοούμενης του παλλακίδας».
Βεβαίως, για να εξοικειωθούν τα παιδιά με την τύχη που τους περιμένει. Είμαι περίεργος να μάθω, τι έλεγε η ΝΑΣΙΦ-δασκάλα στα κοριτσάκια-μαθήτριες για την «διαθεματική δράση» του χαρεμιού;
      Στην δε μεθοδολογία του προγράμματος, διαβάζουμε μεταξύ άλλων νεοταξικών αερολογιών περί «βιωματικής εμπειρίας και τεχνικών αναστοχασμού, σημειολογιών και διακειμενικών αναφορών» τα κάτωθι: «Θέλοντας να πάμε ένα βήμα πιο πέρα από τον αναμενόμενο σκοπό του προγράμματος, την ανάδειξη, δηλαδή, του προσώπου, του έργου και της εποχής του Μωχάμετ Άλι, επιδιώξαμε η προσωπικότητά του να λειτουργήσει ως ερέθισμα, μέσω του οποίου οι μαθητές-τριες καλούνται να αναμετρηθούν με τα δικά τους όρια, την δική τους επιθυμία για γνώση, περιπέτεια, ζωή... και να αναδειχθούν καθολικά και πανανθρώπινα νοήματα». Μάλιστα. Πρότυπο, λοιπόν, για τα παιδιά, τους μαθητές μας ο Μωχάμετ Άλι, ο πατέρας του παραλυμένου παιδεραστή Ιμπραήμ, που του έστελνε μικρά παιδιά από το Μοριά και το Μεσολόγγι για να ικανοποιήσει τις διαστροφές του.
      «Επήγε ο Ιμπραΐμης εις το Χελμό και τουφέκι δεν απάντησε πουθενά, και εσκλάβωσε περίπου δύο χιλιάδες γυναίκες και παιδιά...», λέει ο Κολοκοτρώνης στη «Διήγησιν Συμβάντων». (εκδ. ΙΔΕΒ, σελ. 207). Για το υπουργείο και τα ποικιλώνυμα Ινστιτούτα  γνωρίζουμε από πού παίρνουν γραμμή. Η Στοά προωθεί τα πειθήνια ενεργούμενά της σε καίριες θέσεις. Όμως, οι σύλλογοι διδασκόντων, οι δάσκαλοι συνάδελφοί μου, γιατί μπλέκονται, σε τέτοιες παγίδες; Ντροπή να ντροπιαζόμαστε. Ψυχή και Χριστό θέλουν οι μαθητές μας και όχι τα σκύβαλα που ρίχνουν στα σχολεία οι μαυραγορίτες του πνεύματος.
Τζαμιά στην Αθήνα, τμήματα Ισλαμικών Σπουδών στην Θεολογική Θεσσαλονίκης, «προσκυνήματα» στο σπίτι του Μωχάμετ Άλι στην Καβάλα, μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες σ’ όλη την Ελλάδα... ας ετοιμαστούμε για την νέα Τουρκοκρατία.
 ..//..



ΤΟ ΚΟΧΛΙΑΡΙΟΝ
Εμμανουήλ Ροΐδης (1836 - 1904)

 

Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις τοιαύτας:
α) Εις Συμπολιτευόμενους, ήτοι έχοντες κοχλιάριον βυθίζωσιν  τούτο εις την χύτραν του προϋπολογισμού.
β) Εις Αντιπολιτευόμενους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον ζητούν επί παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον.
γ) Εις Εργαζομένους, ήτοι ούτε έχουν κοχλιάριον ούτε ζητούν τοιούτον, αλλά είναι επιφορτισμένοι να γεμίζωσι την  χύτραν διά του ιδρώτος των.



..//..

Γιατί η Τουρκία αντιδρά λυσσωδώς στην αναγνώριση; - Οι γεωπολιτικές πτυχές της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων
Του Σάββα Καλεντερίδη




Η Τουρκία αποτελεί τη μοναδική περίπτωση χώρας που αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει γενοκτονία που τελέστηκε στα εδάφη της από ένα καθεστώς του οποίου αποτελεί «φυσικό κληρονόμο», τη στιγμή που δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, δεν έχει δείξει την έμπρακτη μετάνοιά της για εγκλήματα που τελέστηκαν σε διάφορες καμπές της ιστορίας, στο σχετικά εγγύς παρελθόν!
Φυσικό είναι να απορεί κανείς για ποιο λόγο η Τουρκία αρνείται λυσσωδώς να κάνει μια κίνηση η οποία αφ’ ενός θα την εξαγνίσει και αφ’ ετέρου θα δημιουργήσει κατάλληλες συνθήκες για την ουσιαστική εξομάλυνση των σχέσεών της με τις γειτονικές χώρες, ενώ θα εξαλείψει σε εσωτερικό επίπεδο εστίες οι οποίες πυροδοτούν και ανατροφοδοτούν εντάσεις, μη επιτρέποντας την επίτευξη μιας πραγματικής κοινωνικής ειρήνης.
Πριν αναφερθούμε στις αιτίες της λυσσώδους στάσης της Άγκυρας στο θέμα, να περιγράψουμε εν ολίγοις τα θλιβερά γεγονότα της γενοκτονίας. Οι Νεότουρκοι, που είχαν ολοκληρώσει σε επιτελικό επίπεδο το σχέδιο της γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών από το 1911, θεώρησαν ότι η ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος αποτελεί μια «θαυμάσια» ευκαιρία για την υλοποίησή του.

Η γενοκτονία ξεκίνησε στις 24 Απριλίου του 1915, με τη σύλληψη των ιερωμένων, των επιστημόνων, των επιχειρηματιών και των διανοουμένων της πολυπληθούς αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης. Χίλιοι από αυτούς κατακρεουργήθηκαν από τους μηχανισμούς του κράτους των Νεοτούρκων. Αμέσως μετά επιστρατεύθηκαν 60 χιλιάδες Αρμένιοι, οι οποίοι εκτελέστηκαν το σύνολό τους από τον οθωμανικό στρατό. Στη συνέχεια και αφού είχε εξολοθρευθεί ο ανδρικός πληθυσμός που θα μπορούσε να αντισταθεί, άρχισαν οι σφαγές και οι λεηλασίες των αρμενικών κοινοτήτων της μικρασιατικής υπαίθρου. Οι αστικοί και ημιαστικοί πληθυσμοί, οδηγήθηκαν σε καραβάνια σε κέντρα συγκεντρώσεως σε διάφορα σημεία της Ανατολής, με τελικό προορισμό την έρημο του Ντερ αλ Ζορ, στη Συρία. Οι περισσότεροι δολοφονήθηκαν στις διαδρομές των καραβανιών του θανάτου και όσοι έφθασαν στην έρημο, έχασαν εκεί τη ζωή τους από πείνα, δίψα και μεταδοτικές ασθένειες!
Έτσι έχασαν τη ζωή τους 1,5 εκατομμύριο Αρμένιοι, με τη Γαλλία, τη Ρωσία και την Μεγάλη Βρετανία να είναι οι πρώτες χώρες που αντιδρούν, εκδίδοντας το Μάιο του 1915 από κοινού ανακοίνωση η οποία χαρακτήριζε από τότε τις σφαγές εναντίον των Αρμενίων ως «ένα έγκλημα κατά του πολιτισμού και κατά της ανθρωπότητας».
Η τελευταία φάση της γενοκτονίας, η οποία είναι ακόμα σε εξέλιξη, είναι η λυσσώδης άρνηση των τουρκικών κυβερνήσεων να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία, παρά την αναγνώρισή της από δεκάδες χώρες του πολιτισμένου κόσμου.
Αν λοιπόν αναζητήσουμε τις κύριες αιτίες που οδηγούν την Άγκυρα και το τουρκικό κράτος στην τήρηση της συγκεκριμένης στάσης, πέραν τον ιδεολογικών, σωβινιστικών και ρατσιστικών αυτών, που είναι ριζωμένες στην τουρκική διοίκηση αλλά και στην τουρκική κοινωνία, θα τις εντοπίσουμε στο διακύβευμα που κρύβεται πίσω από μια τέτοια αναγνώριση.
Του τουρκικό κράτος, την ώρα που τελούσε τα εγκλήματα εναντίον των Αρμενίων, έβαζε στο χέρι και τις περιουσίες τους. Τα σπίτια και τα υπάρχοντα τα λεηλάτησαν οι σφαγείς και οι αξιωματικοί. Τις γυναίκες και τα κορίτσια τα βίασαν οι ίδιοι. Τα δεκάδες χιλιάδες ορφανά τα πήραν αγάδες και μπέηδες, ένα εκ των οποίων, την Σαμπιχά Γκιοκτσέν, ο ίδιος ο Μουσταφά Κεμάλ. Την ακίνητη περιουσία του 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων την πήρε το τουρκικό κράτος, όπως και τις καταθέσεις τους, τη διαχείριση των οποίων ανέλαβε η Ziraat Bankasi, η οποία με αυτά τα ματωμένα λεφτά, μεταξύ άλλων, κάνει «επενδύσεις» στην Ελλάδα!
Εκεί λοιπόν κρύβεται το μυστικό της λυσσώδους αντίδρασης της Τουρκίας, η οποία φοβάται ότι της αναγνώρισης θα ακολουθήσει η διεκδίκηση των περιουσιών, μια διαδικασία η οποία, σε συνδυασμό με το Κουρδικό, μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπές με σοβαρές γεωπολιτικές προεκτάσεις!
Αυτά προς το παρόν για το θέμα, με την υποσημείωση ότι ενώ το όνομα των Ασσυρίων ακούγεται στον παγκόσμιο πολιτικό θόρυβο που έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα, λόγω της συμπλήρωσης εκατό χρόνων από το έγκλημα της γενοκτονίας, οι Έλληνες, που χάσαμε περίπου δυο εκατομμύρια ανθρώπους στα πλαίσια του ίδιου σχεδίου, της γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής, είμαστε και πάλι απόντες, λόγω έλλειψης κοινής στρατηγικής, με τις ευθύνες να κατανέμονται στους πολιτικούς και τα κόμματα από τη μια πλευρά και στον οργανωμένο προσφυγικό χώρο από την άλλη.

Δημοσιεύεται στην εφημερίδα "δημοκρατία" και το Pontos news

..//..





Ήταν Κυριακή 3 Μαρτίου 1957
Γράφει ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος Φαναριώτης:
            Γρηγόρης Πιερή - Αυξεντίου. Γεννήθηκε στην κατεχόμενη σήμερα Λύση Αμμοχώστου στις 28 Φεβρουαρίου 1928. Είχε πλούσια αθλητικά προσόντα, έπαιζε ποδόσφαιρο και ήταν πιστός οπαδός της «ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ». Έρχεται στην Ελλάδα να γίνει φιλόλογος. Γράφει στη μάνα του: «Μην λυπάσαι που έφυγα από την αγκαλιά σου, γιατί βρίσκομαι στην αγκαλιά της Ελλάδας, της πιο στοργικής μάνας όλου του κόσμου, που είναι υλικά φτωχή, αλλά ψυχικά είναι η πλουσιότερη μάνα όλων των αιώνων.»
            Η μάνα του Γρηγόρη απαντά: «Γιατί εμέν αρνήθηκες και αγκάλιασες άλλη σ’ αρέσαν από μακριά τα ατίμητά της κάλλη;» Ο Γρηγόρης της απαντά: «Δεν είναι από μακριά που γνώρισα τα κάλλη της μητέρα. Μες την καρδιά μου είχαν την τσε νύχταν τσε ημέραν».
            Γίνεται έφεδρος αξιωματικός και υπηρετεί στα ελληνοσερβικά σύνορα. Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να τον προαγάγει σε μόνιμη θέση Ανθυπολοχαγού. Πικραμένος επιστρέφει στην Κύπρο. Εργάζεται ως οδηγός μεταφέροντας εργάτες στην αγγλική βάση της Δεκέλειας. Μυήθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. τον Ιανουάριο του 1955 και ορκίζεται να αγωνισθεί για την ΈΝΩΣΗ της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Αρχικά υπηρετεί στον Πενταδάκτυλο, αργότερα στο Τρόοδος και μετά στην περιοχή του Μαχαιρά. Την πρώτη νύχτα του αγώνα, κτυπά τον κρατικό ραδιοσταθμό. Η ταυτότητά του γίνεται γνωστή στους Άγγλους που τον επικηρύσσουν στην αρχή με το ποσό των 250 λιρών και στη συνέχεια με το ποσό των 5.000 λιρών. Παντρεύεται μυστικά στις 10 Ιουνίου 1955 στην κατεχόμενη, σήμερα, Ιερή Μονή Αχειροποιήτου, την χωριανή του Βασιλική. Με δανεικούς αρραβώνες, στεφάνι καμωμένο από κληματόβεργες και κλώνους ελιάς, παρέα με το όπλο του, την στολή του και λίγους συναγωνιστές του. «Καλή λευτεριά να μου ευχηθείς πάτερ» απάντησε στον ιερέα που ευχήθηκε στους νεόνυμφους «να ζήσετε».
            Έκλαψε ο Γρηγόρης όταν το πρωί της επόμενης ημέρας έπρεπε να αποχωριστεί την Βασιλική. Εκείνες τις ημέρες φθάνει στην Κύπρο προκειμένου να καταστείλει το αντάρτικο ο σκληρός στρατάρχης Χάρτινγκ. Ο Γρηγόρης τον υποδέχεται με εκρήξεις που τον τρομάζουν. Βγαλμένος απ’ τα βάθη της Ελληνικής Ιστορίας βροντοφώναξε ξανά το «Μολών λαβέ» του Λεωνίδα. Εκεί στις κακοτράχαλες πλαγιές του ορεινού συμπλέγματος της Ιεράς Μονής Μαχαιρά.
            Δίνει μια ανεπανάληπτη μάχη που κρατά καθηλωμένη για πολλές ώρες ολόκληρη την σιδηρόφρακτη βρετανική μηχανή. Οι Άγγλοι αδυνατώντας να τον εξοντώσουν, τον καίνε ζωντανό, ρίχνοντας βενζίνη, από την κορυφή της σπηλιάς που πολεμούσε. Ήταν Κυριακή 3 Μαρτίου του 1957. Ο ήλιος είχε δύσει για τα καλά, όταν έφθανε στην Λύση το μαύρο μαντάτο: «Δυνάμεις ασφαλείας, εφόνευσαν σήμερον την μεσημβρία στην Μονή Μαχαιρά τον επικηρυγμένο δια ποσού 5.000 λιρών γνωστό υπαρχηγό της Ε.Ο.Κ.Α. και πρώην αξιωματικού του Ελληνικού Στρατού Γρηγόρη Αυξεντίου».
            Μια θλιβερή ιστορία που επαναλαμβάνεται. Οι σιδερόφρακτοι που βαφτίζουν «τρομοκράτες» όσους αγωνίζονται και θυσιάζονται για το ύψιστο ανθρώπινο αγαθό της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
            Γρηγόρης Πιερή - Αυξεντίου. Ο εθελοντής Έλληνοκύπριος Ανθυπολοχαγός, που τίμησε και δόξασε, όσο λίγοι, την ένδοξη μάνα Ελλάδα. Η Ελληνική Πολιτεία, έστω και καθυστερημένα το 2002, τον τίμησε προάγοντάς τον αναδρομικά στον ύπατο βαθμό του Αντιστρατήγου.
Ιδού και η παρακαταθήκη του: «Είτε ζήσουμε, είτε πεθάνουμε, ένα θα είναι το έπαθλο του αγώνα μας, για νεκρούς και ζώντας. Η ΚΥΠΡΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ».
            Ένα άπιαστο όνειρο, που είναι στα αζήτητα. Στα αυτιά μου ακούγεται ο θόρυβος από τις ζαριές του τάβλι που έπαιζε με τους κατοίκους του Ακρίτα Κιλκίς το 1954, όταν υπηρετούσε εκεί ως έφεδρος αξιωματικός.
            Η Κύπρος μας, αυτή η πονεμένη νήσος της Αφροδίτης, .εχει τρεις πικραμένες πρωτιές:
1.              Είναι η μόνη διαιρεμένη στα δύο, πρωτεύουσα κράτους στον κόσμο! Τι κρίμα;!!
2.              Έχει την μοναδική στον κόσμο «πόλη – φάντασμα» την ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ. Πριν το 1974 είχε 30.000 κατοίκους. Μετά τον Αττίλα του 1974, μέχρι σήμερα ζουν μόνο γάτες, σκυλιά και ποντίκια. Άδεια και παντέρημη!!
3.              Στις φυλακές της Λευκωσίας υπήρχαν μνήματα. Τα μοναδικά στον κόσμο σε φυλακές μνήματα. Τα μνήματα του Γρηγόρη Αυξεντίου και οκτώ άλλων ηρώων της Κύπρου, βρίσκονται στην Λευκωσία, όπου στον τοίχο γράφει: « ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΙΩΜΕΝΟΥ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΛΟΓΑΤΑΙ». Οι Άγγλοι απαγόρευσαν την ταφή τους εκτός των φυλακών ώστε οι Έλληνες της Κύπρου να μην μπορούν να αποδώσουν τις ανάλογες τιμές στους νεκρούς τους, που ήταν και είναι πανάρχαιος θεσμός των απανταχού Ελλήνων. Ο σεβασμός στους νεκρούς. Αν ο αγώνας ο αγώνας είναι συνεχής θα έρθει η δικαίωση. Όπλα μας η ενότητα και η υπομονή!!

ΣΤΟΝ ΑΗΤΟ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ: ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

Ζήλεψα την αγάπη σου,
που ΄ναι πιο πάνω απ’ τη δική μου,
γιατί θαρρούσα μόνο εγώ
την είχα στην ψυχή μου (την πατρίδα)
Ο αητός πετά,
στης Κύπρου τα ψηλά βουνά,
για να δει την λευτεριά,
ξανά να του χαμογελά.
Σε είπαν βομβιστή σε είπαν τρομοκράτη,
λες και η λευτεριά κερδίζεται,
χωρίς καπνό και στάχτη.



..//..

Ουδείς μεθ' ημών και πάντες με…. θυμόν!
Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός:
«Αυτείνοι, οι Ευρωπαίγοι, είναι άνθρωποι χωρίς ηθική και πίστη και κρίμα στα φώτα τους, ότι ο άνθρωπος κάνει τα φώτα και όχι τα φώτα τον άνθρωπο». Μακρυγιάννης
Εδώ και 20 χρόνια που γράφω - δημοσίευσα το πρώτο μου άρθρο σε τοπική εφημερίδα του Κιλκίς με τίτλο «οι φαυλότητα της πολιτικής και οι πολιτικοί της φαυλότητας» - δεν έκρυψα ποτέ την απέχθεια και την περιφρόνηση που νιώθω για τα καθάρματα τους Ευρωπαίγους, όλο αυτό το μνημονιακό σκυλολόι, τους δημίους του λαού μας.
Απ' όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, εμείς οι Έλληνες, βιώσαμε και ζήσαμε τις μεγαλύτερες καταστροφές εξ αιτίας της κακουργίας τους. Κατάπιαμε την μεγαλειώδη απάτη του «δυτικού πολιτισμού», πως δήθεν εδράζεται στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία, τις κοραϊκές ονειροφαντασίες περί «μετακένωσης των φώτων», και την μόνη «μετακένωση» που γνωρίσαμε ήταν του αίματος και της καταστροφής της πατρίδας μας. Ξεκίνησε το «ματοβαμμένο» κρατίδιό μας ελπίζοντας από την Ευρώπη προστασία και αλληλεγγύη.
Καρτερούσαμε «οι πάντοτ' ευκολόπιστοι και πάντα προδομένοι» (Σολωμός), από την «πολιτισμένη Ευρώπη» βοήθεια και συναντίληψη. Από ποιά Ευρώπη; Από την «πολιτισμένη Ευρώπη» των Κογκισταδόρες που εξόντωσαν είκοσι εκατομμύρια ιθαγενείς της Αμερικής και εξαφάνισαν εν ψυχρώ τον πολιτισμό τους; Την Ευρώπη της Ιεράς Εξέτασης, των Σταυροφοριών και του Αγίου Βαρθολομαίου; Την «προοδευτική» Ευρώπη του κατακτητή με την τιάρα, του θηρίου της Ρώμης, του Πάπα; Την Ευρώπη του δουλεμπορίου, της Ιεράς Συμμαχίας και των δύο παγκοσμίων ανθρωποσφαγών του εικοστού αιώνα;
Ανέφερα πριν τον Σολωμό. Στις 9 Φεβρουαρίου του 1857, έκλεινε τα μάτια του ο μεγάλος μας ποιητής. Και επειδή τούτη την κρίσιμη στιγμή, «αδελφοί μας βρίσκει το κακό και θολώνει ο νους μας», υπακούοντας και στην ποιητική προτροπή του Ελύτη, τον μνημονεύουμε, γιατί έγραψε τον Ύμνον όχι εις την Ελλάδα, αλλά «εις την Ελευθερίαν», ήθελε να μας πει ότι Ελλάς και ελευθερία είναι όπως η ψυχή με το σώμα. Η Ελλάδα χωρίς την λευτεριά, δεν μπορεί να ζήσει. Και, επαναλαμβάνω, οι δυτικές δυνάμεις προκάλεσαν όλες τις συμφορές του νεότερου Ελληνισμού.
Δεν υποδούλωσαν οι Οθωμανοί τον βυζαντινό Ελληνισμό. Είχε εξουθενωθεί, λεηλατηθεί, κατακερματισθεί από τις άγριες επιδρομές της παπικής ψευτοεκκλησίας. Αποφράς ημέρα του Γένους δεν είναι η 29 Μαΐου 1453, αλλά η 13 Απριλίου 1204. Τότε «εάλω η Πόλις», όχι από τους Τούρκους, αλλά από τις ορδές των σταυροφόρων-συμμοριών. Τα χρόνια της δουλείας επέπεσαν όλοι οι αρχαιοκάπηλοι και εγκληματίες αρπάζοντας τις αρχαιότητες, καταστρέφοντας Παρθενώνες, μία Πνευματική Γενοκτονία, όπως προσφυώς ονομάστηκε. Κατά την Επανάσταση μας έστελναν αλιτήριους, τυχοδιώκτες τύπου Τσώρτς και Κόχραν, μην ξεφύγουν τα σύνορα, ώστε να περιοριστούμε στο υποτελές, λυμφατικό κρατίδιο της Μελούνας.
Από την εισβολή του Ιμπραήμ και τη γενοκτονία που ακολούθησε, από τον ακρωτηριασμό του ελεύθερου έθνους, τις επεμβάσεις των κανονιοφόρων, τους αποκλεισμούς και τις κατοχές ως την ατίμωση του 1897, από την μικρασιατική καταστροφή και τον εμφύλιο ως και την κυπριακή τραγωδία, πάντοτε μπροστά μας οι Ευρωπαίοι. Οι Τούρκοι ήταν και είναι πειθήνια ενεργουμένα τους. Και πάντοτε έβρισκαν πέντε δέκα ημέτερα καθάρματα-Γραικύλους της σήμερον, για να κάνουν την βρόμικη δουλειά. «Υπακοή στην Τρόικα» τσιρίζουν οι μνημονιακοί λακέδες. «Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης» τους απαντά ο Καποδίστριας.
Είμαστε λαός πληγωμένος. Και όποιος πληγώνεται αντιστέκεται. Και η καλύτερη αντίσταση είναι η αντεπίθεση. «Να χτυπήσουμε» και τον επιχειρούμενο «εξευρωπαϊσμό» της πίστεώς μας. «Εντολή γάρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Ώστε ότε περί Πίστεως ο λόγος, ούκ έστιν ειπείν, εγώ τις ειμί; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης; Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά, οι λίθοι κεκράξονται, και συ σιωπηλός και άφροντις», πάντες ευθυνόμαστε και πάντες θα λογοδοτήσουμε για τυχόν ολιγωρία και αμέλεια, κατά τον άγιο Θεόδωρο Στουδίτη. Ο οικουμενικός θρόνος κηρύσσει, δεκαετίες τώρα, γυμνή τη κεφαλή, και προσπαθεί να παρασύρει και τοπικές εκκλησίες, στην αίρεση του Οικουμενισμού. Να φύγει και η Εκκλησία από αυτή την απαίσια φραγκοσφηκοφωλιά, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.).
«Να χτυπήσουμε» τους ψευτομορφωμένους που λυμαίνονται την παιδεία μας. Τα σύγχρονα δεινά της πατρίδας μας σε τέτοιους «ευρωλιγούρηδες» (Ζουράρις) οφείλονται. Αυτοί οι ημιμαθείς, οι ανθρωποκάμπιες, που λέει ο Κόντογλου, περιφρόνησαν τον λαό μας με το πάθος κάθε πεμπτοφαλαγγίτου.
Κατακρεούργησαν την γλώσσα μας, περιφρόνησαν την παράδοσή μας, την πίστη μας για να γίνουμε δήθεν Ευρωπαίοι. Ας το χωνέψουμε:
Εξασθένιση της Ορθοδοξίας σημαίνει πλήγμα στα θεμέλια του Ελληνισμού. Φτάνει τόσα χρόνια το μπούκωμά μας με τα ξυλοκέρατα, τις γουρουνοτροφές των Φράγκων. Λύκοι είναι προβατόσχημοι που θέλουν να μας εξαφανίσουν ως λαό ιστορικό.
Τέτοιοι ήταν πάντα και τώρα είναι χειρότεροι, γιατί στις μέρες μας, αποθηριώθηκαν.
Κλείνω με δύο επεισόδια από την πρόσφατη ιστορία μας. Τα έχω ξαναγράψει, αλλά τα επαναλαμβάνω για να μην ξεχνούμε ποιοι ήταν και είναι οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας.
«Στις αρχές της Κατοχής, και στην πλατεία του Κλαυθμώνος, που την είχανε μεταβάλει οι Γερμανοί σε χώρο στάθμευσης, ένας Γερμανός σωφέρ, έτρωγε απ' την καραβάνα του το φαϊ του, καθισμένος στο σκαλοπάτι του αυτοκινήτου του. Έτρωγε μ' αχορταγιά, ενώ γύρω του, οι άλλοι πείναγαν. Τότε ένα παιδάκι, ίσια με εφτά-οχτώ χρονών, άπλωσε το χεράκι του, με την ιδέα ότι κάτι θα του έδινε για να ρίξη στο πεινασμένο στομάχι του, ο Γερμανός στρατιώτης.
Αντίς όμως ο στρατιώτης να κάνει τότε μία ανθρώπινη χειρονομία, έκανε αυτή την ελεεινή και βάρβαρη πράξη.
Άφησε στο σιδερένιο σκαλί τη γιομάτη καραβάνα του, σηκώθηκε απάνου, άρπαξε το με πνεύμα ικεσίας τεντωμένο χέρι του παιδιού, το στήριξε πάνω στο γόνατό του, και μπροστά στα μάτια του κόσμου, το έσπασε στα δύο σαν ξερό κλαδί.
Κι ενώ τα μάτια του Αρμένη δακρύζουν στη θύμηση της σκληρής αυτής εικόνας, μου προσθέτει:
-Ήμουνα αυτόπτης μάρτυς. Κι έφυγα από κει φτύνοντας αυτόν και τη φυλή του ολόκληρη».
Το γεγονός περιέχεται στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών, βιβλίο «Οι σφαγές του Καλαβρύτων», του Κώστα Καλαντζή .(Αθήνα 1962, σελ. 26).
Το δεύτερο από το βιβλίο του Χρ. Αγγελομάτη «Το χρονικόν της Μεγάλης Τραγωδίας».
«Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τας αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέραν του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον 'Ζάν', μετέφερε 400 τόννους οστών Ελλήνων της Μικράς Ασίας, από τα Μουδανιά εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύση, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους». Τα πήγαιναν τα κόκκαλα τα ιερά των σφαγιασθέντων Ελλήνων για «σαπούνι Μασσαλίας». Οι Τούρκοι τα πούλησαν, οι Γάλλοι τα αγόρασαν, οι Άγγλοι διευκόλυναν και οι Γερμανοί αργότερα μιμήθηκαν. Όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή.

Post Top Ad

ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ